Flapper

Ik vertelde een paar weken geleden dat wij mystery guests waren op een feestje. Mijn lieve vriendin Sandra vierde haar speciale verjaardag. En bij een speciale verjaardag hoort natuurlijk een speciaal kado. Haar hele familie had diep in de buidel getast, want er werd een zeehond geadopteerd. Kosten noch moeite werden gespaard om alles op tijd rond te krijgen, er lag zelfs een speciale brief voor Sandra klaar die door Lenie 't Hart persoonlijk werd ondertekend.
Het zit namelijk zo: de zeehondencreche in Pieterburen wordt jaarlijks letterlijk overspoeld door jonge zeehonden, dit jaar al 700. Net nadat ze zijn geboren kunnen ze nog niet zo goed zwemmen, en als ze dan door wind of water van hun zandplaat worden geveegd komen ze in de problemen. Ze worden dan door de zeehondencreche opgevangen: ze krijgen als dat nodig is medicijnen, ze worden gevoerd, en later leren ze hoe ze zelf vis moeten vangen, en zelfs hoe ze moeten zwemmen in de golven. Na 3 tot 5 maanden zijn ze klaar om te worden vrijgelaten.
Dat hele traject kost natuurlijk nogal wat, en daarom kun je een zeehond adopteren. Je mag dan "jouw" zeehond een naam geven, je mag altijd langskomen, en als hij weer wordt vrijgelaten ben je daar bij aanwezig, je bent zelfs degene die de schuif van de kist openmaakt!
Sandra is inmiddels adoptiemoeder van Flapper. Flapper is op 4 december bij Vlieland gevonden, en naar Pieterburen overgebracht. Hij heeft zelfs al bezoek gehad van zijn adoptie-ouders! Hij doet het hartstikke goed, en hij is heel erg lief. Hij is alleen een beetje sneu want zijn witte babyhaar laat los, en omdat hij geen handjes heeft kan hij dat niet zo goed weghalen. Maar is het geen schatje? Ik vind hem zó lief!
Dus mocht je ooit 's op zoek zijn naar een speciaal kado voor een speciaal iemand, denk dan eens aan Flapper en zijn vriendjes?
http://www.zeehondencreche.nl/

Kerstdiner

Er zitten nu hele hordes mensen middenin de kerstdiner-stress. Is alles op tijd klaar, is het lekker, is het trendy genoeg? In een oude kerst-Delicious las ik dat je van kerstavond tot en met het diner op tweede kerstdag aan tafel zit, en eet en eet en eet, als je er tenminste een beetje bij wil horen natuurlijk. Ze hebben ook een handige planning voor je opgesteld: als je 3 weken vantevoren begint, zoveel mogelijk online bestelt en thuis laat bezorgen, als je je maar goed aan de planning houdt, ben je echt wel op kerstavond klaar.
Wat een onzin zeg. Als je de supermarkten en de media mag geloven is Kerstmis niets anders meer dan een groot vreet- en zuipfestijn. Dit wordt bevestigd door het bericht dat ik net las, dat de supermarkten dit jaar wederom alle records gaan breken met de kerstinkopen.
Nou zijn wij natuurlijk altijd wel een beetje dwars, want tot vorig jaar was Kerstmis voor ons niet meer dan een paar extra vrije dagen, en tegenwoordig is het gewoon een dag als alle anderen!
Wij gaan gewoon gezellig op kerstavond bij vrienden eten, ieder maakt een gerecht, en dat hoeft geen haute cuisine te zijn. Gewoon gezellig eten en kletsen, meer heb je toch ook niet nodig?

Geveld

We zijn deze week allebei geveld door een of ander naar virusje. Geert was als eerste aan de beurt: keelpijn, snot, koortsig, het hele scala kwam voorbij. Uiteraard was ik daarna aan de beurt, hoewel het er op lijkt dat het bij mij wat minder hard aankomt. Maar goed, het is nog niet over, dus eerst maar 's zien hoe zich dit ontwikkelt. We hebben de plaatselijke apotheek al aardig gesponsord, de keeltabletten, neusspray, antigriepdrankjes en zakdoeken zijn niet aan te slepen! En 's-nachts doen we snurkwedstrijdjes, dat hoort erbij als je neus verstopt zit...
We gaan er van uit dat we er met Kerst weer helemaal bovenop zijn!

In de war

Hier in Portugal groeit en bloeit alles een maand of 2 eerder dan we in Nederland gewend waren. Maar ik geloof dat deze appelboom toch behoorlijk in de war is! Het is midden december, en dan toch al bloesem. Nu wonen we in een gebied met veel appelboomgaarden, maar daar heb ik nog geen enkel bloemetje gezien. Het ziet er heel vrolijk uit, maar ik vraag me af of dit ooit appeltjes gaan worden.

Buddha

Geert mocht van mij voor zijn verjaardag een Buddha uitzoeken. Hij wilde er graag eentje buiten zetten, zodat Buddha vanaf een pilaar zijn serene blik over huis en tuin kan laten glijden. Buddha heeft inmiddels een mooi plekje gekregen, en overziet de hele boel. En wij voelen ons tegenwoordig érg rustig en kalm. ;o)

Informatieve website Costa de Prata

'Ik wist niet dat de Portugese Costa de Prata zoveel te bieden heeft.'

Deze uitspraak is opvallend vaak te horen van Nederlanders en Belgen die dit deel van Portugal bezoeken. Reden genoeg om deze veelzijdige regio met een nieuwe Nederlandstalige website extra onder de aandacht te brengen.
De afgelopen tijd zijn Geert en ik erg druk bezig geweest met het maken deze website.
We zijn erg trots te kunnen vermelden dat we vandaag www.costadeprata.info hebben gelanceerd.

De komende tijd zijn we nog druk bezig met het verder vullen van de website, maar we denken dat de site nu al zeker gezien mag worden!

Op een grote paddestoel...

Als je een rondje door het bos loopt vindt je heel veel mooie paddenstoelen, hoewel geen rode met witte stippen...

Paar dagen in Nederland

We zijn een paar dagen in Nederland geweest. Geert was in mei al geweest, maar voor mij was het de eerste keer sinds onze emigratie. Ik vond het best vreemd om daar weer te zijn!
Aanleiding voor ons bezoek was de dit jaar speciale verjaardag van mijn lieve vriendinnetje Sandra. Ze gaf zaterdagavond een feestje, en wij waren de mystery guests. We kunnen dus goed een geheim bewaren, want ze heeft het niet zien aankomen!
Zondag hebben we gezellig doorgebracht met familie, bij onze (schoon)moeder in Hoogeveen. Gelukkig hadden we al afgesproken dat we daar zouden blijven slapen, want het was zo verschrikkelijk mistig!
Daarna hebben we nog een paar dagen allerlei dingen gedaan, zoals naar mijn oude vertrouwde chiropractor (dat heb ik geweten...), een flinke boodschappenlijst weggewerkt, bij vrienden langs, etc.
Het was heel gezellig allemaal, en hartstikke leuk om iedereen weer 's te zien. Maar we waren blij dat we woensdag weer terug naar huis gingen. Weer lekker naar ons eigen vertrouwde stekkie, heerlijk in ons eigen bed slapen, en weer even bijkomen van alle belevenissen.
En het is hier superlekker weer, dus we kunnen weer lekker buiten aan de slag. Ik heb m'n eerstje rondje bosmaaien er al weer op zitten!

Wie zoet is krijgt lekkers

Die kloosterlingen wisten wel wat lekker was. Het lekkerste belgische bier werd in kloosters gemaakt, en hier in Portugal maakten ze heerlijke gebakjes en likeur. En om te voorkomen dat mensen het gaan vergeten, organiseert het klooster in Alcobaça jaarlijks het "doces & licores conventuais" festival. Je kunt gebakjes en likeur kopen tot je er bij neervalt, er zijn kookdemonstraties in de oude kloosterkeuken, er is muziek, en nog veel meer. Kortom: je mag het niet missen!
Vandaag is de 2011 editie gestart. Drie keer raden waar wij de komende dagen een keer naartoe gaan...

Prachtige rups

Deze prachtige rups is de rups van de koninginnepage. Hij zit gezellig bij ons onder de veranda, lekker droog, en vreet daar de wijnruitplant volkomen kaal. Dat vind ik geen enkel probleem, hij is zó mooi, hij mag blijven.

Met bakken tegelijk

Regen regen regen, al dagen lang. Vooral afgelopen weekend kwam het echt met bakken tegelijk naar beneden. Het heeft zelfs gehageld, en op sommige plaatsen waren de hagelstenen zelfs centimeters groot. Gelukkig staat ons huis bovenaan de heuvel dus loopt al het water langs ons naar beneden, en dat zijn soms hele watervallen. Maar soms gaat het zo hard tekeer dat ik 's-ochtends bij het wakker worden eigenlijk verwacht dat de hele zaak de heuvel afgespoeld is en we ineens in het dal wonen.
Het onkruid groeit nu als kool, en overal komen zaadjes van uitgebloeide bloemen op, zoals cosmea en gazania. Vorige week heb ik knoflook en plantuitjes gezet, ik duim nu heel hard dat die nu niet in de grond staan de verrotten.
Voordelen heeft het ook: de waterput zit tot aan de nok toe vol, en we hebben al vele prachtige regenbogen gezien!

Leesbril

Nog nét geen 44, maar lezen zonder leesbrillie lukt me alleen nog overdag. En dan alleen als de letters niet te klein zijn. Een etiket op een potje saus ofzo is echt een uitdaging, want als ik het potje te ver van me af hou kan ik het ook niet lezen omdat ik al jaren bijziend ben. Zucht... En toen m'n lief vorige week vroeg of ik een splinter uit zijn duim wilde halen lukte me dat bij vol daglicht ook al niet meer. Leuk hoor...

Golegã, Capital do Cavalo

Golegã is de paardenhoofdstad van Portugal. En misschien zelfs wel groter dan dat. Elk jaar in november wordt in Golegã de Feira Nacional do Cavalo georganiseerd, het nationale paardenfeest. Het is vorige week begonnen, en gaat door tot a.s. zondag. Ik wilde daar zó graag een keer naartoe, het moet fantastisch zijn, en dat wil ik natuurlijk met eigen ogen zien. Vandaag zijn we op pad gegaan. En het was geweldig! Iedereen met een paard laat zich daar zien, jong of oud, het maakt niet uit. Op het paard of erachter op de koets, de paarden bepalen het straatbeeld.
Midden in het dorp ligt een grote piste, waar in de 1,5 week dat het festival duurt van alles wordt georganiseerd. Vandaag waren daar keuringen van Lusitano paarden, het bekendste Portugese paardenras. De jonge paarden aan de hand, en de oudere paarden onder het zadel. Deze paarden worden dragen over het algemeen mooie traditionele zadels en hoofdstellen, en de ruiters zijn gekleed in prachtige traditionele kleding. Het ging er heel officieel aan toe, de keurmeesters liepen rond, de paarden en hun begeleiders waren nerveus, en de jury zat alles in hun hokje te overzien. Tussen het publiek stonden ook potentiële kopers, maar die willen natuurlijk alleen kopen als een paard daadwerkelijk goedgekeurd is. Je wil toch geen kneusje kopen...
Rondom de piste ligt een rijbaan, en daar kan iedereen die wil zijn paard aan het publiek showen. Aan de rand van het plein staan de stallen van de verschillende stoeterijen, waar je de paarden kunt bekijken. In de straatjes om het plein zijn uiteraard allerlei kraampjes en eettentjes.
We hebben een hele leuke dag gehad. Volgend jaar wil ik zeker weer naar Golegã!

Rotonde

Het is echt vreselijk hoe een Portugees zich gedraagt op rotondes. Tijdens de rijlessen leren ze het precies zoals wij het in Nederland hebben geleerd, maar hebben ze eenmaal hun rijbewijs dan gooien ze die kennis direct overboord.
Rechtdoor over een rotonde? Dan rij je de ideale lijn, dus je begint rechts maar op de rotonde rij je links, en dan vervolgens weer naar rechts. En als daar dan zo'n stomme buitenlander rijdt die zich wél aan de regels houdt, dan snij je die gewoon flink af.
Dit levert dus hele gevaarlijke situaties op. Al die verschillende mensen op een rotonde die allemaal tegelijk ergens heen willen, het is soms meer geluk dan wijsheid dat je er ongeschonden doorheen komt.
Gisteren reden we op een rotonde en wilden de 2e afslag (van in totaal 5 afslagen) nemen, dus stonden wij keurig rechts. Werden we ingehaald door een auto die links van ons stond, maar de 1e afslag moest nemen. Dus die gaf flink gas en ging strak voor onze auto rechtsaf. Je schrikt je echt de pest.
Een ander fenomeen is dat mensen op rotondes, tussen 2 afslagen in stil gaan staan omdat ze moeten bellen. Op zich is het voor een Portugees heel bijzonder dat hij met rijden stopt als hij gebeld wordt, maar om dan stil te gaan staan op een rotonde?

Hagel

We lagen gisterenavond net in bed, toen er weer een flinke regenbui viel. Op een gegeven moment ging het zo hard tekeer, dat we nog tegen elkaar zeiden dat het klonk als hagel.
Vanmorgen keek ik uit het raam en zag daar iets wits liggen. Nieuwsgierig als ik ben ben ik naar buiten gegaan om te kijken wat het was. Tot mijn stomme verbazing was het een bergje hagel! Van die bui van gisterenavond natuurlijk, en blijkbaar was het precies op die plek zo koud dat het er zo'n 10 uur later nog steeds lag. Bah!

Toerisme in Portugal

Het zal niemand zijn ontgaan dat het financieel en economisch allesbehalve goed gaat in Portugal. Het land heeft een lening bij Europa afgesloten voor 78 miljard euro, en daar staat uiteraard tegenover dat er een flink aantal bezuinigingsmaatregelen moet worden genomen. Elke gelegenheid om aan geld te komen wordt aangegrepen, en dat zijn lang niet altijd populaire maatregelen.

Een heel belangrijke bron van inkomsten voor Portugal is het toerisme. Gelukkig komen er tot nu toe jaarlijks veel mensen hun vakantie vieren in dit prachtige land. Het zou vreselijk zijn als de toeristen, ontmoedigd door alle berichten over de financiën, Portugal voorlopig links laten liggen. Juist nu de toeristen zo hard nodig zijn!

Ook al is de BTW verhoogd, en wordt op een aantal zaken een hoger BTW tarief toegepast, het is nog steeds geen duur land als je het vergelijkt met andere Europese landen. Een kop koffie kost je 60-70 cent, en uit eten in een Portugees restaurant kost je ongeveer 15 euro per persoon.
Eén van onze gasten heeft afgelopen zomer een passende tekst bedacht: “het kost geen drol”. Elke dag weer waren al onze gasten verbaasd over de zeer gunstige prijzen.

Dus kom op: boek die vakantie naar Portugal, kom hier heerlijk tot rust en geniet van al het moois. Het is goed voor jezelf, én je steunt het land er enorm mee!
Vele Portugezen zullen je dankbaar zijn. Om er maar ’s een paar te noemen: het plaatselijke supermarktje, de pastelaria waar je ook heerlijk kunt ontbijten, de lokale restaurants, de krantenverkoper, de verkopers op de markt, alle mensen die bij al die prachtige bezienswaardigheden werken en dankzij alle bezoekers een baan hebben, en zo kan ik nog wel even doorgaan!

Eén jaar

Precies een jaar geleden, op 28 oktober 2010, reden we Portugal binnen. Het was de enige keer dat we de reis met de auto maakten, en het was gelukkig een enkele reis.
Het idee dat we die keer voorgoed bleven was nog niet helemaal geland, we hadden nog een soort van vakantiegevoel. Dat werd nog versterkt doordat we eerst nog 2 weken in één van onze Casas Fruta huisjes hebben gewoond, omdat ons eigen huis nog niet klaar was.
Pas toen we eenmaal in ons eigen huis woonden begon het vakantie-gevoel weg te trekken, en begonnen we te beseffen dat dit het nieuwe leven was waar we al zo'n 6 jaar mee bezig waren en naar uitkeken.
Vandaag kijken we nog eens op de afgelopen periode terug, ons verbazend dat er nu al een jaar voorbij is sinds onze verhuizing. We kijken er met veel plezier op terug, en hopen dat we hier nog heel veel jaren van dit heerlijke leven mogen genieten. Want spijt van onze emigratie hebben we niet!

Kap nâh!

Vorige week werd er aan de zuidkant van ons terrein druk gewerkt, er werden eucalyptusbomen gekapt. Donderdagochtend zag het er nog dichtbebost uit, maar daar kwam snel verandering in. Er liep een meneertje met een pletterpet (alsof dat helpt als er een boom op je kop valt) en een kettingzaag rond, die achter elkaar de bomen omzaagde. Daarna kwam er zo'n grote machine met een speciale kop, die alle bomen oppakt, ze van de zijtakken ontdoet, en ze in mooie stukken zaagt.
Maandag waren ze klaar met zagen, en toen zag het er ineens heel anders uit. De zon gaat nu achter die bomen onder, dus hebben we elke dag langer licht. Zo lang het duurt natuurlijk, want er komen vast weer nieuwe bomen voor terug. Ik maakte een praatje met de meneer met de kettingzaag (dat begon toen ik hem vroeg waarom hij bij ons op het land stond te pissen, terwijl hij in een mooi groot bos aan het werk was), hij vertelde dat een eucalyptusboom in slechts 7 jaar volgroeid is. Dus je hebt relatief snel opbrengst, bij andere boomsoorten duurt het veel langer voordat ze volgroeid zijn.
We gaan in ieder geval de komende tijd van het licht en de wijdere blik genieten!

School afgelopen...

Nou ja zeg! Een paar weken geleden vertelde ik dat Geert 2 avonden per week naar school ging om Portugees te leren (Naar School).
Vanavond kwam mijn lief thuis van Portugese les, met de mededeling dat alle lessen gestopt zijn! Opdracht van het ministerie van Onderwijs, aan alle scholen in het land die buitenlanders Portugees leren. En ze komen niet met een alternatief. De hele klas zei dat ze best voor de lessen willen betalen, maar ook dat is niet mogelijk. De school mag er van het ministerie niet aan meewerken.
Mooi is dat! We snappen best dat er in dit land geen geld meer is voor gratis taalles voor buitenlanders. Maar dan is het toch niet zo moeilijk die mensen voor de lessen te laten betalen? Ze bieden het tenslotte zelf aan!

Misschien, zei de juf, kunnen de lessen in januari weer doorgaan. Maar ik geloof niet dat er ook maar iemand is die daarop rekent...

Einde zwemseizoen

Gisterenmiddag hebben we nog gezwommen, ik denk voor de allerlaatste keer dit jaar. Het water werd steeds kouder... Hoe warm het ook was de afgelopen weken, de zon staat laag en gaat vroeg onder, waardoor het water overdag niet meer genoeg opwarmt. Gisteren zei Kwek dat het water nog maar 18,5 graden was. Da's best koud! Het kost heel wat baantjes zwemmen om een beetje opgewarmd te raken.
Vanmiddag begon het te regenen, en dat schijnt een paar dagen aan te houden. Op zich is dat goed voor de planten, want het heeft al zeker 8 weken niet meer geregend en alles is gortdroog. Maar de temperatuur daalt daarmee behoorlijk, waardoor het water echt niet lekkerder wordt.

Maar goed, we hebben sinds 7 april zowat dagelijks gezwommen, dus wij klagen niet!

Strelitzia

De strelitzia (oftewel paradijsvogelbloem) bloeit! Geweldig, daar zit ik nou al een heel jaar op te wachten. Bij Casas Fruta stonden er vorig jaar drie in de tuin, en ze hadden het zwaar. Ik heb ze uitgegraven en in potten gezet, met hun voetjes in lekkere verse potgrond. Voor eentje was het helaas te laat, maar de andere twee heb ik in het voorjaar teruggezet in Junqueira. En daarvan bloeit er nu dus één!

Donorweek


© Dr Sigmund







Het is donorweek in Nederland. Ben jij nog geen donor? Ga je dan 's heel gauw registreren!

In Nederland hadden wij allebei al jaren een donorcodicil. Maar er zijn bij lange na niet genoeg donoren, dus het is hard nodig dat zoveel mogelijk mensen zich aanmelden. De campagnes en regels zijn in Nederland echter nogal soft, dus ik doe gewoon een extra duwtje in de rug.
Gelukkig zijn ze in Portugal minder truttig. Hier is gewoon iedereen donor, tenzij je bezwaar aantekent.

Bidsprinkhaan

Tijdens het planten water geven zag ik een vreemd heldergroen langwerpig ding. Nieuwsgierig als ik ben, ging ik door de knieën om het ding 's van dichtbij te bekijken. Het bleek een bidsprinkhaan te zijn! Groter dan ik had verwacht, zo'n 7-8 centimeter lang.
Ook dit beestje was zo vriendelijk om te blijven zitten terwijl ik m'n camera ging halen. Volgens Wikipedia komt hier alleen de Europese Bidsprinkhaan voor, dus dat zal 'm dan wel zijn toch?
O ja, die druppels op z'n rug, heb ik dus gedaan met de tuinslang...
Als je op de foto's klikt dan krijg je een grotere weergave te zien. Niet schrikken!

Fado

Fado is het Portugese levenslied. Een fado kan over van alles gaan, maar in de praktijk gaat een lied vaak over verlangen, melancholie, heimwee. Hier is een Portugees woord voor: saudade. Dit woord, saudade, is een typisch Portugese uitdrukking en laat zich lastig in een andere taal vertalen.

Een week geleden organiseerden Francine en Loek bij hun thuis een fado workshop. Er was een grote groep mensen opaf gekomen, om fadista Deolinda Bernardo en haar begeleider op de Portugese gitaar José Pires aan het werk te zien.
José heeft eerst uitgelegd wat fado precies is, de oorsprong, de verschillende soorten fado, heel interessant. Daarna heeft Deolinda een aantal fados gezongen, die de aanwezigen mochten meezingen. Gelukkig waren de teksten vantevoren aangeleverd, zodat iedereen de gelegenheid had die thuis te bestuderen en vertalen. De echte durfals kregen vervolgens de gelegenheid solo een fado te zingen. Ook ik ben zo'n echte durfal...
Aan het eind van de workshop heb ik een CD van Deolinda gekocht, kan ik thuis nog 's oefenen. Hoewel ik nu al kan zeggen dat mijn optreden eenmalig was!

Puttertje

Puttertjes, je weet wel die vrolijk gekleurde vogeltjes, zijn dol op zaden. Er vliegt altijd een wolk vogeltjes op als je voorbij de uitgebloeide zonnebloemen loopt. Maar ik weet nu dat ze cosmea-zaden ook erg lekker vinden. Het was een heel grappig gezicht: hij zat bovenin de plant, die toch al gauw 70 cm hoog is. Blijkbaar zijn ze heel licht, want hij zakte niet met tak en al de plant in. Wat wel een extra uitdaging was, was de wind, want het waaide behoorlijk. Maar ook dat kon hem niet van die overheerlijke zaden afhouden!

Mini-slang

Kijk nou 's wat er op ons lag te wachten toen we vanmorgen thuiskwamen? Een heel klein slangetje, meer dan 20 centimeter lang is hij echt niet. Hij lag lekker op de warme betonstenen in de zon, naast de garagedeur. Hij was zelfs nog zo aardig om geduldig te blijven liggen terwijl ik snel naar binnen rende om m'n camera te gaan halen. Na een paar foto's was hij het zat, en kroop hij achter de gasfles die we daar nog steeds hebben staan (echt, we zijn al het hele jaar van plan om 'm weg te brengen, maar ja...).
Ik heb een tijdje terug op internet een lijst gevonden met Portugese reptielen, dus ik ben meteen in die lijst gedoken Ik denk dat dit een hoefijzerslang is. Maar ja, ik ben allesbehalve een kenner, dus wie het zeker weet mag het zeggen!

PS: We zijn denk ik te aardig voor 'm geweest. Want toen ik de volgende dag de garage inliep, lag hij daar gezellig op de grond. Dat vond ik toch nét iets te ver gaan, dus ik heb hem maar naar buiten gebezemd. En nou maar hopen dat hij z'n moeder van 2 meter niet binnen heeft achtergelaten...

Naar school

Twee weken geleden zijn de scholen in Portugal weer begonnen. Dat betekent dat het nieuwe schooljaar Portugees voor buitenlanders ook weer is begonnen, want de lessen worden gegeven op een school in São Martinho do Porto.
Geert had zich ingeschreven voor deze lessen, dus gaat hij nu braaf elke maandag- en woensdagavond naar school.

Ik had me voorgenomen mijn zelfstudie weer op te pakken op de avonden dat Geert naar school gaat, maar dat is er nog niet van gekomen. Ik moet mezelf dus nog eens ernstig toespreken...

Duur licht


Het zijn zware tijden voor Portugal. Het land heeft een lening bij Europa van 78 miljard, en dat kon uiteraard alleen onder strenge voorwaarden. Aan alle kanten probeert de overheid nu geld binnen te halen. Het eerste wat omhoog ging was de BTW, in zes maanden tijd is die verhoogd van 20% naar 23%. En er zijn al geluiden gehoord dat men die nog verder wil verhogen.
Een andere maatregel gaat morgen, 1 oktober, in. Tot nu toe werd op elektriciteit het laagste BTW tarief geheven (6%). Vanaf morgen is het hoogste BTW tarief geldig: 23%. Geen lullige maatregel! Voor ons eigen huishouden betekent het dat we per maand al gauw 10 euro meer kwijt zijn. De gevolgen voor de elektriciteitsrekeningen van onze vakantiehuisjes zijn enigszins ingrijpender...

Massief rubber

We zijn hartstikke blij met de aanhanger achter de trekker, echt waar. Het is superhandig, we hoeven niks meer het terrein over te sjouwen, alles kan in de aanhanger. Er was echter één nadeel: de banden. Die gingen constant lek. Geert plakte ze dan en dan hielden ze het weer precies een dag of twee uit, en dan stonden ze weer leeg te zijn. Niet zo gek natuurlijk, als je bedenkt dat we hier overwoekerd zijn met bramen en steekbrem, en die zijn allebei hartstikke scherp. Geert zou er vorige week weer eentje plakken, maar die bleek wel vier gaten te hebben. Toen was het klaar. We zijn naar de winkel gereden en hebben massief rubberen banden gekocht. Da's wel zo handig. En ze zijn ook nog 's heel vrolijk gekleurd! Bijkomend voordeel: mocht er eens eentje van de as aflopen kunnen we 'm tenminste terugvinden... ;o)

Nieuwe lenzen

Ik ben door mijn lenzen heen, dus moest ik op zoek naar een opticiën. In São Martinho do Porto zit een opticiën, die ook nog 's goedgekeurd is door onze verzekering, dus maakte ik daar een afspraak.
Vanmiddag moest ik voor de controle. Op weg er naartoe zat ik stiekem te hopen dat ze ook een beetje Engels spreken, want het leek me toch wel moeilijk om het testen van mijn ogen en het bestellen van nieuwe lenzen volledig in het Portugees te doen. Maar ik had me voor niks zorgen gemaakt, want het ging prima! Soms begreep ik het niet helemaal en dan herhaalde die meneer gewoon de zin en dan ook nog iets langzamer, en dan had ik weer helemaal door waar het over ging.
Dus: mijn ogen zijn gecontroleerd, mijn nieuwe lenzen zijn besteld, dus ik ben weer een stapje verder met integreren!

Weertje

Het is hier nog steeds heerlijk weer. Voor de komende dagen worden zelfs nog temperaturen van rond de 30 graden voorspeld! Nee, je hoort ons niet klagen ;o)

Vlinders

Er vliegen hier zoveel verschillende vlinders, en hele andere dan je in Nederland ziet, sommige ook veel groter. Ze zijn erg mooi om te zien. Er gaat ongeveer geen dag voorbij zonder dat ik een Koninginnepage zie, die vind ik echt prachtig. En we hebben ook al een paar keer bezoek gehad van een Koningspage.
Deze koninginnepage kwam gisteren buurten, die heeft m'n zelfgezaaide en zelfs al bloeiende echinacaea helemaal leeggelurkt!

Poffen

Geen idee of dit de juiste tijd van het jaar is, maar de eerste tamme kastanjes zijn al van de bomen gevallen. Zeker na die harde wind van gisteren lag de grond bezaaid met kastanjes. Een aantal waren al leeggeroofd, door vlaamse gaaien ofzo, de dieven. Je moet er dus echt snel bij zijn, anders zijn ze gewoon allemaal verdwenen. Ik heb ze geraapt met een tang, want ze zijn echt vlijmscherp. Nu het pellen nog, dat is echt een soort van zelfkastijding. Maar daarna: poffen! Heerlijk, het water loopt me al in de mond.

Zielig pietje

Aan de achterkant van ons huis hebben we in elk vertrek ramen die van vloer tot plafond lopen. Dat is geweldig, lekker veel licht en we kunnen altijd van het mooie uitzicht genieten. Het zemen is natuurlijk niet echt een feestje, maar vooruit. Het grootste nadeel is dat de ramen aan de buitenkant alles weerspiegelen, waardoor vogels denken dat ze daar ook kunnen vliegen. We hebben al een paar keer een dood vogeltje gevonden.
Eerder deze week vonden we dit zielige pietje, buiten op het terras. Op het raam zat een botsplek, en een vastgeplakt veertje. We hebben 'm even bemoedigend toegesproken en hem verder met rust gelaten. Na een half uurtje was hij blijkbaar weer een beetje bij de mensen (nou ja, vogels dan), en vloog hij bovenop het hek. Daar heeft hij nog een kwartiertje gezeten, waarna hij is weggevlogen. We hebben hem niet meer teruggezien, en gelukkig ook geen dood vogeltje gevonden.
We moeten misschien toch maar 's aan gordijnen gaan denken...

Illegale badgasten

Het is nou al een paar keer gebeurd dat ik 's-ochtends de rolluiken open deed, en zag dat we een illegale badgast hadden. Zonder zich vooraf te melden springen ze het water in, en denk maar niet dat ze eerst een kaartje hebben gekocht. De eerste was de allerbrutaalste: nadat ik die eruit had gevist sprong hij gewoon terug het water in!


Die van vanmorgen was nog een kleintje, en die had zich blijkbaar een beetje vergist in de afmetingen van het bad. Het was teveel voor hem. Uit alle macht hing hij met z'n pootjes aan één van de jets, en kon zo z'n hoofd boven water houden. En dan mag hij blij zijn dat we een rondje over het terras liepen anders hadden we hem niet eens gezien. En dan hadden we uiteindelijk een dooie pad in de skimmer gevonden!

Slang

Vandaag ging ik weer 's met de bosmaaier aan het werk, om weer een stukje bos te veroveren. Nou ja, bos, varens en bramen met af en toe een klein boompje ertussen. Er stond een kurkeikje middenin, nog niet zo dik en hoog, en daar wilde ik voorzichtig omheen maaien zonder 'm te beschadigen. Er stond nog een kleine cirkel begroeiing om de boom heen, toen er ineens een slang tussen de bramen tevoorschijn kroop!
Ik schrok wel even, totdat ik bedacht dat hij waarschijnlijk banger voor mij was dan ik voor hem. Hij was minstens een halve meter lang, en hij had een verdikking in het midden van zijn lijf. Die lag dus lekker beschut z'n ontbijt te verteren, totdat ik langskwam met dat gevaarlijke herrieding en hij moest vluchten. Hij was ook absoluut niet snel, door die bult denk ik, dus kon ik 'm even goed bekijken totdat hij verderop in de begroeiing verdween.
Daar sta je dan, vreselijk te balen dat je geen camera of mobieltje bij je hebt, dus ik kan helaas geen foto's laten zien!

Nieuwe weblog

Het zal niet veel mensen zijn ontgaan dat onze weblog al bijna 3 weken niet bereikbaar is. Bij web-log.nl moesten ze de boel migreren naar een nieuwe omgeving, en daar hebben ze zich aardig in verslikt. Het duurt nu al erg lang, en het eind is nog lang niet in zicht!
Vandaar dat we hebben besloten een nieuwe weblog te starten. Vanaf nu kun je al onze belevenissen op deze nieuwe weblog lezen.
Van harte welkom dus op onze nieuwe weblog!

Alle oude berichten zijn hopelijk binnenkort weer te lezen op http://frankeninportugal.weblog.nl/.

Nieuwe tafel

Tot nu toe hadden we één tuintafel, en afhankelijk van het weer en de wind sleepten we die steeds naar de voor- of achterkant van het huis. Da's niet handig.
Daarnaast waren we in een denkproces over een buitenkeuken. Dat lijkt ons op zich hartstikke leuk, maar we hebben al van die grote terrassen, en om er nou nog een te maken leek ons onzin.
Dus bedachten we een oplossing: we laten een mooie grote houten tafel maken, met bankjes, en die zetten we onder de veranda aan de voorkant van het huis.
Geert voegde daar een Big Green Egg aan toe, die kun je niet alleen als barbecue gebruiken maar ook als oven en rookoven. Dan laten we in dezelfde stijl een tafel voor het ei maken, en hebben we een mooi geheel.
Zo gezegd zo gedaan. Zaterdag is de laatste hand aan de tafels gelegd, en zie hier het resultaat. We zijn er erg blij mee!

Naald in hooiberg

Gisteren merkte ik dat ik een oorbel kwijt was. Daar kreeg ik het behoorlijk benauwd van, want het zijn hele mooie die ik jaren geleden van Geert heb gekregen. Maar hoe lang was ik 'm al kwijt? Waar had ik 'm verloren? Tijdens het zwemmen misschien, of toen ik vrijdag na het bosmaaien mijn oordoppen afdeed?
We hebben ons suf gezocht: met een hark in het net gemaaide stukje bos geharkt, het zwembad gedregd, de auto gestofzuigd en de stofzuigerzak uitgepluisd, het doucheputje, de hele garage geveegd en in het bij elkaar geveegde stof gepeuterd. Je kan het zo gek niet bedenken, we hebben alles uit de kast gehaald. Maar helaas, de oorbel bleef zoek.
Ik had me er al een beetje bij neergelegd dat we 'm niet meer zouden terugvinden, maar gisteravond kwam mijn lief naar me toe met de oorbel in zijn hand. Hij had gewoon de hele dag op de grond naast de wc-pot gelegen... Ik ben erg blij dat-ie weer terug is!

Vrachtwagentje

We hebben niet zo'n heel grote auto, maar onze Fiat Punto laat zich niet kennen. We staan er steeds van te kijken wat er, met neergeklapte achterbank, allemaal in past. We hebben er al 's een stapelbed in vervoerd, nieuw uit de winkel dus nog keurig verdeeld in 3 dozen, maar toch. Als we gaan tuinieren bij Casas Fruta gaat de grasmaaier erin, een flink eind verlengsnoer, een strimmer, en dan nog een mand met allerlei los spul en de bijbehorende stelen. Ook geen punt voor ons Puntootje. Maar de grootste topprestatie levert-ie nu steeds op zaterdag. Vier volle manden wasgoed, stofzuiger, emmer, dweil, een emmer met schoonmaakspullen, nog een kratje met een boodschappenpakket, het past allemaal! Wat is-ie goed hè.

Mol

Gisteren liep er een paar keer een mol over het grasveld. Toen we een tijdje terug mollengangen in ons net ontkiemde grasveld hadden waren we er niet zo blij mee, maar nu we er voor het eerst eentje hebben gezien vinden we het eigenlijk een heel grappig, schattig klein beestje. Vooral die pootjes! Die zijn echt grappig. Ik kon met m'n camera heel dichtbij komen, want zo blind als een mol zag hij me toch niet. Hij scharrelde rond, duwde overal zijn neus laag tussen het gras, om zo de insecten ertussenuit te wurmen.
Toen hij eindelijk een duizendpootachtig ding had gevonden heeft het nog even geduurd voor hij 'm kon opeten, want hij zag steeds niet waar dat beest heen ging. De volgende duizendpoot bleek intussen tegen mijn been aan het opkruipen te zijn, dus die heb ik maar voor de mol z'n neus gezet. Hij had 'm eerst niet door, maar die duizendpoot zag de bui al hangen dus die ging er vandoor, en kroop zo over de mol z'n rug heen. Ik heb 'm daar weer afgevist en voor de mol z'n neus gezet. Het duurde even maar uiteindelijk heeft-ie die ook opgegeten.
We vinden 'm erg grappig, en als hij het gras-technisch niet al te bont maakt mag hij nog wel even blijven!

Plaag

Ik word niet goed. Alle plantjes in de groentetuin waren lekker aan het groeien, maar daar is een stokje voor gestoken. Iets heeft al het blad van de asperges opgegeten, ik heb al een paar coloradokevers uit de aubergineplanten gevist, en vandaag bleken m'n mooie palmkolen volledig kaalgevreten. Echt niet grappig! Ik heb nu maar wat netten gespannen, in de hoop dat de vretertjes daardoor worden tegengehouden, zodat de plantjes hopelijk weer gaan groeien.

Appelbomen

Op ons terrein hebben veel fruitbomen gestaan. Maar omdat er jaren niets aan gedaan is, was de hele boel verwaarloosd en het grootste deel van de fruitbomen was dood. Vlak nadat we de grond kochten hebben we het terrein laten schoonmaken, en is het grootste deel van de dode fruitbomen verwijderd. Maar er zijn er een aantal blijven staan, en een paar daarvan vertonen verbazingwekkend genoeg nog tekenen van leven. Afgelopen winter heb ik er een paar flink gesnoeid, en was erg benieuwd of ze nog iets zouden gaan doen. Het is leuk om te zien dat er nu volop nieuwe takken en bladeren aan die bomen groeien. En er hangt zelfs hier en daar een appeltje! Ik verwacht dit jaar geen topoogst, maar heb goede hoop voor volgende jaren.

Waterratjes

De afgelopen dagen hadden we familiebezoek: broer/zwager Raymond, schoonzus Mirjam, neefje Martijn en nichtjes Esmee en Brigitte. Dat was erg gezellig. We hebben met hun heerlijk de toerist uitgehangen, en als we thuis waren hebben we lekker bijgekletst terwijl de kinderen in het zwembad lagen. Het zijn echte waterratjes, ze kunnen alledrie erg goed zwemmen en ze zijn het water niet uit te slaan!

Dahlias

Supertrots ben ik op de dahlias die ik eerder dit jaar zaaide. Dit was nieuw voor mij, ik had nog nooit dahlia's gezaaid. Ik had zaden van heel veel verschillende planten besteld, want zaaien is toch voordeliger dan alles kant-en-klaar kopen, en we hebben hier nogal wat planten nodig. Dus bestelde ik ook dahliazaad (voor de kenners: een Bishop's Children mix). Ze groeien niet alleen als kool, sommige bloeien zelfs al! Ben d'r erg blij mee.

Eucalyptus

We hadden in ons bos één eucalyptusboom staan. En die was zo groot en zo dik, dat we die in januari hebben omgezaagd. Wat overigens heel spannend was, we hadden nog niet eerder zo'n grote omgehaald. Die ligt nu in stukken te drogen zodat we die over een paar jaar in de haard kunnen gebruiken. De stronk stond nog in het bos, en we dachten dat die vanzelf wel zou afsterven. Maar eucalyptus wordt niet voor niets onkruid genoemd, want er groeiden gewoon weer hele bossen takken uit! Als je goed oplet zie je het hier overal, afgezaagde euca's waar nieuwe bomen op groeien. Dus hebben we de dikste tak laten staan en de rest eraf gehaald. Als alles goed gaat kunnen we 'm over een jaar of 10 weer omhalen!

Tamarinde

Je kunt hier in de supermarkt tamarindepeulen kopen. En omdat je daarvan tamarindepasta (asem) kunt maken, heb ik laatst van die peulen gekocht. Lekker aan het kliederen geweest, met als resultaat lekkere tamarindeprut. Maar toen hield ik wel de zaden over. En ik zou ik niet zijn als ik niet zou proberen of die zaden willen ontkiemen. De zaden zijn ongeveer 1-1,5 centimeter groot, en hard. Dus heb ik ze een paar dagen geweekt in water, en ze vervolgens in de grond gestopt. Tot mijn stomme verbazing kwamen ze nog uit ook! Vandaag heb ik ze verpot, en als ze groter zijn ga ik ze zeker in de tuin zetten. Ben heel benieuwd...

Waterleiding

We hebben weer een verbetering doorgevoerd bij Casas Fruta. We hadden veel last van troep in de waterleiding, waardoor de kranen af en toe dichtslibten. Hartstikke irritant natuurlijk, dus hebben we een mannetje gevraagd om een filter in de waterleiding te installeren, vóór de meters zodat de troep het terrein niet eens op komt. We kunnen het filter zelf reinigen, lekker makkelijk want dan hoeven we niet elke keer iemand daarvoor op te trommelen. En omdat hij toch bezig was hebben we hem meteen een drukregelaar laten installeren. De waterdruk is hier zó hoog, dat het water echt de kraan uit spuit. En met hoge druk de boiler inspuit, waardoor die stoomtreingeluiden maakte. Dus dat is nu ook meteen verholpen.
Kleine moeite groot plezier! Dat hopen we dan tenminste...

Kastanjes

We hebben in ons bos een aantal tamme kastanjebomen staan. Toen we hier in november 2010 gingen wonen waren we mooi te laat, alle kastanjes waren al geroofd door allerlei dieren. Maar vanaf dit jaar ga ik daar mooi een stokje voor steken, want ik verheug me nu al ontzettend op een lekker warm vuurtje waarboven de kastanjes liggen te poffen!