Flapper

Ik vertelde een paar weken geleden dat wij mystery guests waren op een feestje. Mijn lieve vriendin Sandra vierde haar speciale verjaardag. En bij een speciale verjaardag hoort natuurlijk een speciaal kado. Haar hele familie had diep in de buidel getast, want er werd een zeehond geadopteerd. Kosten noch moeite werden gespaard om alles op tijd rond te krijgen, er lag zelfs een speciale brief voor Sandra klaar die door Lenie 't Hart persoonlijk werd ondertekend.
Het zit namelijk zo: de zeehondencreche in Pieterburen wordt jaarlijks letterlijk overspoeld door jonge zeehonden, dit jaar al 700. Net nadat ze zijn geboren kunnen ze nog niet zo goed zwemmen, en als ze dan door wind of water van hun zandplaat worden geveegd komen ze in de problemen. Ze worden dan door de zeehondencreche opgevangen: ze krijgen als dat nodig is medicijnen, ze worden gevoerd, en later leren ze hoe ze zelf vis moeten vangen, en zelfs hoe ze moeten zwemmen in de golven. Na 3 tot 5 maanden zijn ze klaar om te worden vrijgelaten.
Dat hele traject kost natuurlijk nogal wat, en daarom kun je een zeehond adopteren. Je mag dan "jouw" zeehond een naam geven, je mag altijd langskomen, en als hij weer wordt vrijgelaten ben je daar bij aanwezig, je bent zelfs degene die de schuif van de kist openmaakt!
Sandra is inmiddels adoptiemoeder van Flapper. Flapper is op 4 december bij Vlieland gevonden, en naar Pieterburen overgebracht. Hij heeft zelfs al bezoek gehad van zijn adoptie-ouders! Hij doet het hartstikke goed, en hij is heel erg lief. Hij is alleen een beetje sneu want zijn witte babyhaar laat los, en omdat hij geen handjes heeft kan hij dat niet zo goed weghalen. Maar is het geen schatje? Ik vind hem zó lief!
Dus mocht je ooit 's op zoek zijn naar een speciaal kado voor een speciaal iemand, denk dan eens aan Flapper en zijn vriendjes?
http://www.zeehondencreche.nl/

Kerstdiner

Er zitten nu hele hordes mensen middenin de kerstdiner-stress. Is alles op tijd klaar, is het lekker, is het trendy genoeg? In een oude kerst-Delicious las ik dat je van kerstavond tot en met het diner op tweede kerstdag aan tafel zit, en eet en eet en eet, als je er tenminste een beetje bij wil horen natuurlijk. Ze hebben ook een handige planning voor je opgesteld: als je 3 weken vantevoren begint, zoveel mogelijk online bestelt en thuis laat bezorgen, als je je maar goed aan de planning houdt, ben je echt wel op kerstavond klaar.
Wat een onzin zeg. Als je de supermarkten en de media mag geloven is Kerstmis niets anders meer dan een groot vreet- en zuipfestijn. Dit wordt bevestigd door het bericht dat ik net las, dat de supermarkten dit jaar wederom alle records gaan breken met de kerstinkopen.
Nou zijn wij natuurlijk altijd wel een beetje dwars, want tot vorig jaar was Kerstmis voor ons niet meer dan een paar extra vrije dagen, en tegenwoordig is het gewoon een dag als alle anderen!
Wij gaan gewoon gezellig op kerstavond bij vrienden eten, ieder maakt een gerecht, en dat hoeft geen haute cuisine te zijn. Gewoon gezellig eten en kletsen, meer heb je toch ook niet nodig?

Geveld

We zijn deze week allebei geveld door een of ander naar virusje. Geert was als eerste aan de beurt: keelpijn, snot, koortsig, het hele scala kwam voorbij. Uiteraard was ik daarna aan de beurt, hoewel het er op lijkt dat het bij mij wat minder hard aankomt. Maar goed, het is nog niet over, dus eerst maar 's zien hoe zich dit ontwikkelt. We hebben de plaatselijke apotheek al aardig gesponsord, de keeltabletten, neusspray, antigriepdrankjes en zakdoeken zijn niet aan te slepen! En 's-nachts doen we snurkwedstrijdjes, dat hoort erbij als je neus verstopt zit...
We gaan er van uit dat we er met Kerst weer helemaal bovenop zijn!

In de war

Hier in Portugal groeit en bloeit alles een maand of 2 eerder dan we in Nederland gewend waren. Maar ik geloof dat deze appelboom toch behoorlijk in de war is! Het is midden december, en dan toch al bloesem. Nu wonen we in een gebied met veel appelboomgaarden, maar daar heb ik nog geen enkel bloemetje gezien. Het ziet er heel vrolijk uit, maar ik vraag me af of dit ooit appeltjes gaan worden.

Buddha

Geert mocht van mij voor zijn verjaardag een Buddha uitzoeken. Hij wilde er graag eentje buiten zetten, zodat Buddha vanaf een pilaar zijn serene blik over huis en tuin kan laten glijden. Buddha heeft inmiddels een mooi plekje gekregen, en overziet de hele boel. En wij voelen ons tegenwoordig érg rustig en kalm. ;o)