Ik doe dingen graag netjes en legaal. Dus kocht ik regelmatig een ebook bij Bol.com. Helaas is dat nu niet meer mogelijk. Het systeem ziet een buitenlands factuuradres, en blokkeert dan meteen de mogelijkheid een ebook te kopen met de mededeling dat dit niet naar het buitenland verstuurd kan worden. Geklets natuurlijk, het hoeft natuurlijk helemaal niet opgestuurd.
Dus ben ik het gaan navragen bij Bol.com. Eerst maar 's telefonisch geprobeerd, waar een ietwat onnozele knul me wist te vertellen dat dat inderdaad klopt, ze zijn op een nieuw systeem overgegaan waardoor je als Nederlander in het buitenland geen ebooks meer kan kopen.
Hij leek me echter niets té onnozel, dus heb ik er ook nog maar een mailtje achteraan geschreven.
Het eerste antwoord: u kunt vanuit het buitenland geen internationale ebooks meer kopen, alleen Nederlandstalige. Uh, ja, maar ik had toch al verteld dat het om Nederlandse ebooks ging? Antwoord: O, vreemd, we gaan het bij de betreffende afdeling navragen.
Een dag of wat later: het zou moeten kunnen hoor, Nederlandstalige boeken bestellen in het buitenland. Zucht... Mijn geduld was echter nog niet op, dus heb ik er nog maar een printscreen achteraan gestuurd waaruit blijkt dat het toch echt niet lukt. Antwoord: O,vreemd, we gaan het bij de betreffende afdeling navragen.
Het nadeel van contact met de klantenservice is dat je elke keer een mail krijgt van iemand anders, en ze doen kennelijk allemaal maar wat, ze hebben geen idee waar ze nou eigenlijk mee bezig zijn.
Dat blijkt wel, want vanmiddag kreeg ik weer een mail (let op, we zijn nu al 2 weken aan het mailen hè) waarin hetzelfde staat als in hun eerste antwoord: het zou moeten lukken hoor.
Maar het lukt dus niet, ja!
Ik ben er helemaal klaar mee. Bol.com verdient waarschijnlijk zoveel geld dat ze die paar boeken die Nederlanders in het buitenland bestellen echt niet missen.
Dus weet iemand een goed adres waar ik de nieuwste boeken voor niks kan krijgen? Alvast bedankt voor de tip!
Gistermiddag was er weer een Mais Jazz café, en daar was ik zoals (bijna) altijd bij. Ik stond met een vriendin te praten, en mijn oog viel op een meneer wiens gezicht mij vaag bekend voorkwam. Ik zei nog tegen de vriendin dat die meneer me aan iemand deed denken, maar dat het vast toeval zou zijn. Iets later zag ik hem wat beter, en zag ineens zijn vrouw ernaast staan. Toen wist ik het zeker: familie!
Ton, halfbroer van mijn vader, en zijn vrouw Martha. In geen 30 jaar gezien, en dan staan ze ineens in Portugal voor je neus. Nu nog op (werk)vakantie, maar eind maart komen ze terug om zich hier te vestigen, 10 kilometer verderop.
De wereld is niet groot, echt niet, die is gewoon heel klein!
Vanmiddag liep ik met Eddy een rondje over ons terrein. Op een gegeven moment hoorde ik zacht blaffen en janken, en het klonk heel raar. Misschien een hond in nood? Dus heb ik Eddy naar binnen gebracht en ben teruggegaan. Onderaan de paardenwei van de buren, waar het buurterrein een metertje lager ligt, hoorde ik het geblaf en gejank uit de grond komen! Er zat een smalle gang, van een konijn of iets dergelijks, het zou toch niet...
Dus heb ik Geert geroepen, hij kwam met graafgereedschap, en samen zijn we voorzichtig aan het graven gegaan. Na een poosje werd de gang wijder, en zagen we de vacht van een dier. Nog voorzichtiger verder gegraven, en daar kwam een hondje tevoorschijn! Het arme hummeltje... Hij was helemaal vies en stonk behoorlijk, en hij stond wankel op z'n pootjes. Niet zo gek natuurlijk, als je ik weet niet hoe lang in het donker in een klein konijnenhol opgesloten hebt gezeten.
Wat nu? Hij kon niet blijven, dat is met Eddy echt geen goed idee. Dus heb ik contact opgenomen met de plaatselijke dierenvrienden. Slechts eentje vermeldt een telefoonnummer, de rest heeft alleen email, niet zo handig (ze worden natuurlijk elke dag sufgemaild, dus die kijken wel uit met telefoonnummers). Als eerste die ene gebeld en het verhaal uitgelegd. Ze zou contact opnemen met een collega en me terugbellen, en of ik intussen foto's kon mailen want ze hadden weinig ruimte en konden geen grote honden kwijt. Tja...
Nou hadden we bij de buren wel eens een klein blond hondje zien liggen, dus stelde Geert voor 's bij de buren langs te gaan of zij misschien hun hond misten, en of ze anders misschien wisten van wie het hondje is.
Om een lang verhaal iets korter te maken: het hondje blijkt dus van de buren te zijn, hij was al een dag of wat zoek. Ze hadden gezocht en geroepen maar geen reactie gekregen. Nu snappen ze waarom natuurlijk, als je in een konijnenhol vast zit wil je wel weg maar kan het niet.
Het hondje is weer thuis, en wij zijn erg blij dat dit een verhaal met een happy end is!
's-Nachts is het koud, en overdag is het onbewolkt en zo'n 20 graden. Daar krijg je hele
mooie ochtendlandschappen van. Even thuis de weg oversteken en dan zien we dit. Prachtig!
.jpg)
.jpg)
