Na het laatste dode vogeltje waren we het zat. We hebben stickervellen gekocht, en op alle risicoramen vogelstickers geplakt. Hopelijk vinden we nu geen dode vogeltjes meer!
Dode vogeltjes
Na het laatste dode vogeltje waren we het zat. We hebben stickervellen gekocht, en op alle risicoramen vogelstickers geplakt. Hopelijk vinden we nu geen dode vogeltjes meer!
De mooiste kerstkaarten ooit
Goed gedaan Esmee en Brigitte, we zijn hartstikke trots op jullie!
Grindberg
Het ligt nu langs het bospad, dus er moeten nog wat wandelingetjes met een volle kruiwagen worden gemaakt naar de plaats van bestemming. Daar heeft Geert het pad al uitgegraven, en we hebben ook al 50 meter antiworteldoek in huis.
Nee, wij vervelen ons nog steeds niet!
Autobelasting
Omdat onze oude auto mankementen begon te vertonen, hebben
we hem in september ingeruild.
We hadden hem zo’n 1,5 jaar daarvoor geïmporteerd, en dan
treden er een aantal belangrijke regels in werking. Zoals dat je de auto binnen
een jaar na invoering niet mag verkopen. Dat jaar was voorbij, dus dat kon geen
belemmering meer zijn.
De daaropvolgende regel zegt dat je de auto in de 4 jaar
daarna alleen kan verkopen als je de Imposto Sobre Veículos betaalt, zeg maar
de Portugese BPM. Geen punt dachten wij, stuur de factuur maar en dan betalen
we die. Helaas bleek dat een te Hollandse benadering van het probleem te zijn.
Want ongeveer een maand nadat we de auto hadden ingeruild,
werden we gebeld door de dealer dat de nieuwe eigenaar onze oude auto niet op
zijn naam kon laten zetten omdat wij de ISV nog niet hadden betaald. Dat blijk
je dus eerst te moeten doen voordat je de auto verkoopt. Zelfs de dealer wist
dit niet!
Omdat wij de weg in burocratisch Portugal nog steeds niet zo
goed kennen (en dat willen we graag zo houden) hebben we diezelfde dag nog Célia
ingeschakeld, de dame die ons heeft geholpen met het importeren van de auto. Zij
weet precies wat er moet gebeuren in zo’n situatie, en zij is voortvarend aan
de slag gegaan.
Nou is het in Portugal niet gebruikelijk dat dingen snel
geregeld kunnen worden, maar 8 werkdagen later liet ze ons weten de belasting was betaald en de papierwinkel was geregeld, en dat de nieuwe eigenaar daarmee de
auto op zijn naam kon gaan zetten.
Prettig dat ook dit weer is opgelost!
Bezoek Nederland
Vorige week waren we 4 dagen in Nederland, voor een kort bezoek
aan familie en wat vrienden.
Ondanks dat we pas 2 jaar uit Nederland weg zijn, vielen ons
tijdens het rondrijden een aantal dingen op. Toen we een
jaar geleden in Nederland waren zagen we die nog niet, maar blijkbaar zijn we
nu lang genoeg weg om het te kunnen zien.
Het eerste waren de “opgeheven vingertjes”, bijvoorbeeld langs de weg. Rij
je te snel, dan flitst ogenblikkelijk een bord aan met de tekst U
Rijdt Te Snel. Superirritant! Ja, we rijden te snel, maar dat maken we
toch zeker zelf wel uit?
Ik denk dat als ze zo’n bord in Portugal zouden neerzetten
het ding dezelfde dag nog tot schroot vermalen zou zijn.
Wat ook opvalt is hoe keurig alles is. Niet alleen tuinen,
maar ook openbaar groen. Er ligt geen blaadje dwars, er staat geen sprietje
verkeerd.
Ik herinnerde me ineens dat ik een aantal jaar geleden heb
gelezen van iemand die een brief van de andere bewoners van zijn/haar straat
met de klacht dat zijn/haar tuin veel te slordig was en niet aansloot bij de
andere tuinen. Daar gaan je tanden toch van knarsen?
Dat is hier in Portugal wel anders. Alles wordt net zo lang
gebruikt tot het echt niet meer kan, en dan laat je het gewoon op je erf
liggen. Het verteert vanzelf, en zo niet dan toch. ;-)
Er zijn zeker huizen die keurig in de verf zitten, met een
nette tuin vol met mooie bloemen, maar dat zijn vrijwel altijd huizen van
buitenlanders. Geen Portugees met een tuin die erover peinst om bloemen in de
tuin te zetten, echt niet, daar staat groente.
Grappig om dit nu ineens te zien, we hebben het meteen maar als Typisch Nederlands benoemd. Ben benieuwd wat er
tijdens ons volgende bezoek allemaal opvalt!
Plop
Laat die kurken maar weer knallen, want vandaag is het precies 2 jaar geleden dat we in ons mooie huis gingen wonen. Plop!
Handdoeken
We hebben voor Casas Fruta heel veel nieuwe badhanddoeken gekocht. De helft hebben we inmiddels een nacht geweekt in koud water met azijn, en vervolgens koud gewassen. Een hele klus, maar het is het zeker waard. Nu de andere helft nog, het wachten is op droog en zonnig weer.
En omdat de oude handdoeken enigszins verkleurd maar verder nog goed zijn, hebben we ze gedoneerd aan de stichting "O Ninho da Tornada" in Fanadia. Deze stichting vangt mensen op die in de problemen zijn gekomen (huis kwijt, schulden, verslaving, etc.). Zij kunnen alle hulp goed gebruiken, en die hele grote stapel handdoeken is zeer welkom!
En omdat de oude handdoeken enigszins verkleurd maar verder nog goed zijn, hebben we ze gedoneerd aan de stichting "O Ninho da Tornada" in Fanadia. Deze stichting vangt mensen op die in de problemen zijn gekomen (huis kwijt, schulden, verslaving, etc.). Zij kunnen alle hulp goed gebruiken, en die hele grote stapel handdoeken is zeer welkom!
2 jaar
Het is vandaag precies 2 jaar geleden dat we
in Portugal aankwamen. Dat is op zich nog maar kort, maar het voelt zo
vertrouwd, alsof we hier al veel langer zijn!
Enne, ja, het was 2 jaar geleden op 28 oktober ook blauw en zonnig met een aangenaam temperatuurtje ;-)
Nachtvorst in NL? Brrr... moet er niet aan denken...
Enne, ja, het was 2 jaar geleden op 28 oktober ook blauw en zonnig met een aangenaam temperatuurtje ;-)
Nachtvorst in NL? Brrr... moet er niet aan denken...
Eucalyptus
Herfst
De dagen worden steeds korter, de temperatuur daalt, vandaag regent het stevig en er is meer van hetzelfde voorspeld. De lange broeken komen weer uit de kast, net als de sokken, en 's-avonds ook nog een vest. De houtkachel verwerkt weer braaf blokken hout, om de kou te weren. Binnenkort gaat de vloerverwarming ook weer aan. Witte wijn wordt ingeruild voor rode wijn, en we eten weer voornamelijk binnen. Overal schieten de paddenstoelen weer uit de grond. Eergisteren heb ik nog gezwommen, maar dat was denk ik voor het laatst dit jaar. Het water is nu zo fris, zelfs na een flink aantal baantjes wordt het niet meer lekker.
De herfst laat zich nu duidelijk aan alle kanten zien. Ach, het heeft ook weer z'n charmes, maar eerlijk gezegd was ik er nog niet aan toe om afscheid te nemen van de zomer!
De herfst laat zich nu duidelijk aan alle kanten zien. Ach, het heeft ook weer z'n charmes, maar eerlijk gezegd was ik er nog niet aan toe om afscheid te nemen van de zomer!
Werk in uitvoering
Portugese ondernemers
Steun lokale ondernemers, vooral in tijden van crisis. Daar
zijn wij helemaal voor, dus bestelden we eind augustus bij een bedrijfje hier
in het dorp een hordeur voor onze slaapkamer. Het was toen nog vakantieperiode,
de fabriek was gesloten, maar na de vakantie zou het materiaal worden besteld.
De deur zou tussen 10 en 15 september worden geplaatst, zo werd ons verteld. Op
21 september hebben we maar ’s gevraagd hoe het met de levering zat. We kregen
antwoord dat het materiaal binnen was, maar dat hij nog even langs moest komen
om opnieuw te meten. Dan kon hij de deur in de werkplaats maken en hier komen
installeren. Dus gaven we door wanneer we thuis waren. Helaas kwam er niemand
langs op de aangegeven dagen, dus hebben we een aantal nieuwe dagen
doorgegeven. Ook op die dagen kwam er niemand langs, noch kregen we bericht
wanneer hij dan wel zou langskomen. Wel zagen we steeds het busje van het bedrijf langsrijden, maar hij reed altijd door.
Inmiddels zijn we ruim een maand verder, en
nog altijd geen hordeur. Nou zijn wij best geduldig, maar er komt een keer een eind
aan. We hebben hem een ultimatum gesteld: als hij niet voor een bepaalde datum
langskomt annuleren we de bestelling.
We begrijpen het echt niet: dit land zit in een behoorlijke
crisis, dus zou je denken dat als er geld verdiend kan worden men die kans met
beide handen aangrijpt. Het zou natuurlijk zo kunnen zijn dat het met het
bedrijf van deze meneer heel goed gaat, dus dat hij niet zit te wachten op dat
ene deurtje van ons. We horen echter van meer mensen dezelfde ervaringen, met
verschillende bedrijven. Het lijkt er op dat ze op zich wel geld willen
verdienen, maar alleen als het hun goed uitkomt.
En onze hordeur? Het ultimatum is verstreken. We hebben de
bestelling geannuleerd, en we gaan ‘m ergens anders bestellen. En nou maar hopen
dat die wel binnen redelijke termijn willen leveren...
Lege sprinkhaan
Sindsdien vraag ik me af: kruipen sprinkhanen jaarlijks uit hun oude vel, net als slangen? Of zuigt de ene sprinkhaan gewoon de andere leeg?
Hoe dan ook: het ziet er eigenlijk best mooi uit.
Vroege herfst
Ik zei het al eerder, het is hier nu erg droog. De tuin ziet er een beetje triest uit, en in de groentetuin kost het me grote moeite alles een beetje aan de praat te houden. Deze kastanjeboom heeft het ook opgegeven. De kastanjes zijn nog lang niet groot genoeg, maar vermoedelijk zit er niet genoeg water in de grond om én de kastanjes te laten groeien én bladeren te houden. Deze is niet de enige, als je om je heen kijkt zie je overal bomen met herfsttooi. Tja, zo werkt de natuur, je kunt er niets tegen doen.
En hoewel we genoten hebben van het superweer afgelopen winter, hopen we wel dat er komende winter wat meer regen zal vallen.
Bosbranden
Het is hier heerlijk weer, lekker warm en droog. Fijn voor vakantievierders natuurlijk, maar het is ook een enorm gevaar. De bossen zijn gortdroog, en het gevaar dat er bosbranden uitbreken is enorm.
.jpg)
Er zijn elke dag in het hele land (vrijwillige) brandweerkorpsen met gevaar voor eigen leven hard aan het werk om al die bosbranden te bestrijden. Er is een internetpagina waar je precies kunt zien welke branden er woeden, inclusief allerlei details.
Gisteren was er een grote brand hier niet heel ver vandaan, en dan ziet de lucht er uit als op de foto hiernaast. Het lijkt net een grote grijze regenwolk, en je zou willen dat het dat ook was, maar helaas betekent het dat er weer een groot stuk natuur in vlammen is opgegaan...
.jpg)
Er zijn elke dag in het hele land (vrijwillige) brandweerkorpsen met gevaar voor eigen leven hard aan het werk om al die bosbranden te bestrijden. Er is een internetpagina waar je precies kunt zien welke branden er woeden, inclusief allerlei details. Gisteren was er een grote brand hier niet heel ver vandaan, en dan ziet de lucht er uit als op de foto hiernaast. Het lijkt net een grote grijze regenwolk, en je zou willen dat het dat ook was, maar helaas betekent het dat er weer een groot stuk natuur in vlammen is opgegaan...
Boe
Snorremans
Afgelopen woensdag hebben we een heel jong katje vlakbij ons
huis gevonden. Ik heb de plaatselijke dierenvrienden van Rede Leonardo opgebeld
in de hoop dat zij hem konden opvangen, maar zo werkt dat dus niet. Ze wilden me wel op weg helpen, dus ben ik met een van hen naar een dierenarts gegaan, want ik
dacht dat hij een ontstoken oogje had en uitgedroogd was. Het ventje leek hun echter
gezond, en zijn leeftijd werd geschat op 4 weken. Daar sta je dan: het
asiel zit vol, dierenartsen vangen geen dieren op, dus kon ik weer naar huis
met het katje. Wij kunnen echt geen kat hebben want we zijn allebei allergisch,
maar hem aan zijn lot overlaten doe je ook niet. In huis kon hij in ieder geval
niet, dus leende Rede Leonardo ons een kooi, zodat hij buiten onder de veranda
kon logeren.
Eerst dachten we dat hij in het bos geboren was, maar hij
gedroeg zich helemaal niet wild, en omdat hij ook nog eens in zijn eentje was denken
we dat het haast niet anders kan dan dat iemand hem bij de poort heeft gedropt.
Daarnaast weet hij wat hij met dat kattenbakgrind moest, is hij niet bang van
ons, en hij weet feilloos dat die bruine smurrie op een schoteltje zijn eten
is.
Na een dag was hij wel gewend aan regelmatige maaltijden, en
kreeg hij steeds meer energie. Als meneer even geen aandacht kreeg ging hij
piepen (hoewel, piepen, hij lijkt wel een kikker). Eerst lukte het me nog om
hem bij zijn nekvel te pakken om hem een beetje te poetsen (hij doet het zelf
wel maar hij valt nog wel ’s om, hij staat nog niet zo stevig), maar na twee dagen
liet hij dat mooi niet meer gebeuren!
Nooit geweten dat zo’n klein hummeltje zoveel in mij zou
losmaken! Als ik niet bij hem in de buurt was voelde ik me schuldig dat hij
daar in zijn eentje zat, buiten, in een kooi. Hij hoort natuurlijk vrij te kunnen
bewegen en de wereld te ontdekken. Dus gaf ik hem veel aandacht, en speelde ik
veel met hem. Ik maakte me zorgen of ik het wel goed genoeg deed, en sliep er
maar slecht van.
Vrienden van ons zochten nog een katje, dus heb ik ze gebeld
of ze nog plek hadden voor ons kleintje. Ze wilden het wel proberen, dus
vrijdag is hij naar hun verhuisd. Zij hebben een volwassen kat en eentje van
een week of 10, en nog een heel stel andere dieren. Ik weet zeker dat hij daar
een prima leventje gaat hebben!
Bij mij is er een last van mijn schouders gevallen. Mocht
het ooit weer gebeuren laat ik het beestje vast niet aan zijn lot over, en dan
maar hopen dat er weer een goed tehuis voor gevonden kan worden. Want dat is
wel een probleem hier. Weinig Portugezen laten hun honden en katten
steriliseren of castreren, dus worden het er steeds meer. Vaak eindigen nestjes
in een emmer water, en soms worden de dieren bij anderen voor de deur gezet.
Meestal bij buitenlanders, want die zijn stukken aardiger voor dieren dan de
gemiddelde Portugees. Maar ondertussen heeft elke niet-Portugees wel een of
meer dieren in huis, dus de markt raakt verzadigd. Er gaat vast een moment
komen dat dieren niet meer ondergebracht kunnen worden, en dan is een spuitje
bij de dierenarts nog de enige optie. Triest maar waar!
Heilig boontje
Met een beetje fantasie, en door je wimperharen glurend, zou je er misschien een engel in kunnen zien, of een vogel, en volgens internet schijnen er ook soldaatjes in de vlekken te worden waargenomen.
Tja...
Voor mij is het gewoon groente.
Journaal kijken
Af en toe kijken we via Uitzending Gemist naar een Nederlands journaal. Dat gaat over het algemeen prima, maar de laatste tijd doet zich een nieuw fenomeen voor: uitzendrechten.
Geld is inmiddels belangrijker dan het volk voorzien van nieuws.
Tijdens het EK voetbal was het helemaal bar, toen konden we het journaal helemaal niet zien. Daar hebben ze inmiddels wat op gevonden: als er tijdens de uitzending beelden van de Olympische Spelen te zien zijn, horen we van alles maar zien we alleen dit:
Dit probleem kan vast worden omzeild door het aanschaffen en installeren van een satellietschotel. Maar daar hebben we helemaal geen zin in! Het televisie-arme leven bevalt ons prima, en het in huis halen van honderden zenders met honderden nutteloze programma's is wat ons betreft geen verrijking maar een verarming. Dus we laten het lekker zo.
Geld is inmiddels belangrijker dan het volk voorzien van nieuws.
Tijdens het EK voetbal was het helemaal bar, toen konden we het journaal helemaal niet zien. Daar hebben ze inmiddels wat op gevonden: als er tijdens de uitzending beelden van de Olympische Spelen te zien zijn, horen we van alles maar zien we alleen dit:
Dit probleem kan vast worden omzeild door het aanschaffen en installeren van een satellietschotel. Maar daar hebben we helemaal geen zin in! Het televisie-arme leven bevalt ons prima, en het in huis halen van honderden zenders met honderden nutteloze programma's is wat ons betreft geen verrijking maar een verarming. Dus we laten het lekker zo.
Drukdrukdruk
Bijna iedereen in Nederland is altijd maar druk. Als je
iemand vraagt hoe het met hem of haar gaat, krijg je steevast als antwoord: o,
ik heb het zo druk! Dat begrijp ik nooit zo goed, gaat het dan goed of slecht
met je?
Als je het mag geloven moet iedereen hard werken van
zijn/haar baas, en zeker in de beter betaalde banen wordt niet van je verwacht
dat je de 40-urige werkweek heel letterlijk neemt.
In het weekend moeten de boodschappen en het huishouden
worden gedaan, afspraken gemaakt met familie en vrienden, en als er kinderen
zijn moet daar uiteraard ook tijd mee worden doorgebracht.
Spontaan bij iemand op de koffie gaan is uit den boze,
hiervoor moeten agenda’s worden getrokken en als je geluk hebt is er over 6
weken op zaterdag tussen 10 en 11 nog een gaatje.
Gek genoeg verscheen hier een tijdje terug een artikel waarin wordt beschreven dat werken in Nederland geweldig is. Er is daar namelijk
werk zat, je hoeft er op je werk niet je gat uit je kont te lopen, en iedereen
werkt parttime. Nederlanders zouden namelijk werken om te leven, in plaats van leven
om te werken. En met dat minimale werken verdienen ze bakken met geld want alle
Nederlanders zijn rijk. Het minimumloon is ruim 1.400 euro per maand (in
Portugal is dat net geen 500 euro per maand), en als je een hele goede baan
hebt kun je wel 50.000 euro per jaar verdienen! En voor een buitenlander die in
Nederland werkt kan zelfs een speciale regeling worden aangevraagd, waardoor je
over 30% van je inkomen geen belasting hoeft te betalen.
Gelukkig zijn er ook minpunten. Het weer in Nederland is om
te janken, kinderopvang is duur, en Nederlanders zijn wel aardig maar je zal
niet snel bij iemand thuis worden uitgenodigd om te komen eten (net als
Portugezen dus).
Moraal van het verhaal is dat het voor een Portugees geen
slecht idee zou over de minpunten heen te stappen en in Nederland te gaan
werken. Engels kunnen spreken is voldoende, hoewel Nederlands leren op termijn natuurlijk
wel belangrijk is. Net als stamppot leren eten, directer leren communiceren, en je leven
van minuut tot minuut gaan plannen.
Dit stukje proza is geschreven door een Portugese
journaliste die in Utrecht woont. Geen idee wanneer zij voor het laatst naar
buiten heeft gekeken, maar het beeld dat zij schetst komt volgens mij niet
helemaal overeen met de werkelijkheid.
Het zou me verbazen als de banen in Nederland voor het
opscheppen liggen, want ook de economie in Nederland floreert niet echt.
Natuurlijk zijn er gezinnen die geen financiële problemen
kennen, waar alle gezinsleden een eigen Ipad hebben, die ze allemaal meenemen
als ze vier keer per jaar op vakantie gaan.
Er zijn echter ook heel veel gezinnen die nauwelijks de
touwtjes aan elkaar kunnen knopen, en afhankelijk zijn van steun van bijvoorbeeld de
voedselbank. En de enige aaipad die ze hebben is daadwerkelijk een amfibie om te
knuffelen.
Zonnepanelen
We hebben 18 zonnepanelen op ons dak liggen! De mannen zijn 4 dagen hard aan het werk geweest, en dit is het resultaat. Af en toe werd ik gek van de herrie (er moesten hier en daar gaten in muren worden geboord, en de hele dag dakpannen heen-en-weer schuiven), maar het was gelukkig maar tijdelijk.
Nu komt de Portugese bureaucratie in beeld, want het is bepaald niet een kwestie van een schakelaar omhalen en dan werkt de boel. Integendeel! Maar ook dat komt goed, en laat dan de zon maar extra hard schijnen!
Physalis
Physalis, ook wel bekend als ananaskers of goudkers, zijn die oranje besjes die zo mooi verpakt zitten in lampionnetjes, die je vlak voor kerstmis voor veel te veel geld kunt kopen.
Vorig jaar kreeg ik een potje met zaailingen, en die heb ik op een paar plaatsen geplant. Ik had geen idee hoe groot zo'n plant zou worden, dus heb ik ze een beetje ruim neergezet. En dat was maar goed ook, want het worden dus enorme planten!
Ik heb de eerste bessen al geoogst, en die zijn ontzettend lekker. De bessen die je in Nederland kunt kopen zijn vaak behoorlijk zuur, deze zijn een stuk zoeter. Zelfs Geert, die absoluut niet van zuur fruit houdt, vindt ze lekker!
Snelweg
Het schijnt overigens wel zo te zijn dat het hier tegenwoordig rustiger is op de snelwegen dan voor de crisis, want de Portugezen mijden de tolwegen. Het stuk tussen Loures en Bombarral bijvoorbeeld, waar deze foto is genomen, kost 4,65 euro. En dat is voor ons best te betalen, maar niet iedere Portugees kan dat opbrengen
Internet in Portugal
Toen Casas Fruta nog in aanbouw was, vroegen we ons af of we
moesten zorgen voor een internetverbinding voor onze gasten. Er waren tenslotte
niet zoveel mensen die tijdens hun vakantie hun email of het nieuws wilden
bijhouden.
Zelf vonden we het bijvoorbeeld helemaal niet belangrijk om
op vakantie onze mail bij te houden of het nieuws te volgen. Pas na de opening
van Casas Fruta zijn we onze email gaan bijhouden op vakantie, omdat het vanaf
dat moment belangrijk werd om op informatie-aanvragen en boekingen van gasten
te kunnen reageren.
Sinds de opening van Casas Fruta zijn er slechts 3 jaar
verstreken, en we merken dat het inmiddels heel erg belangrijk is dat
accommodaties internet aanbieden! Bij de keuze voor een vakantiehuis is
internet een selectiecriterium. Bied je het niet aan, dan gaan mensen echt
ergens anders vakantie vieren.
Gasten willen bijvoorbeeld hun email (ook zakelijk!) bijhouden,
skypen met het thuisfront, en dagelijks de krant lezen. Kinderen willen ook
tijdens hun vakantie contact blijven houden met hun vriend(inn)en, en hun belevenissen
op Facebook zetten.
Het is echt geen verzinsel dat alle vier de leden van een
gezin tegelijkertijd op elk een eigen apparaat gebruik maken van het internet.
Dat het internet hier in Portugal nog in de kinderschoenen
staat vergeleken met noordwest Europa wekt verbazing, men staat er niet bij
stil dat niet overal ter wereld het signaal even goed is. Telkens moeten wij er
op wijzen dat de snelheid en betrouwbaarheid van de verbinding niet te
vergelijken is met wat men thuis gewend is.
Gelukkig zijn er ook gasten die bedanken voor het aanbod,
maar aangeven er geen gebruik van te zullen maken omdat het tenslotte vakantie
is. Maar dit komt helaas nog maar weinig voor!
Emigreermagazine
Vorige week ging ik gezellig lunchen met Dini en Margriet.
Dini schrijft voor het Emigreermagazine, en voor het juli-nummer heeft zij Margriet en mij geïnterviewd voor het artikel "Vrouw en Zaak in Portugal".
Niet alleen hebben we een heel leuke middag gehad, het is ook een erg leuk artikel geworden!
Surf dus snel naar het Emigreermagazine van juli 2012 en blader naar pagina 25.
Carport
Walnoot
Je begrijpt dat ik vreemd stond te kijken toen ik een paar weken geleden ineens blaadjes aan dat stokje zag zitten! Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Inmiddels zitten er zelfs een paar takjes aan. Zouden we over een paar jaar dan toch onze eerste eigen walnoten kunnen oogsten?
Fossielen
Nee, dit gaat niet over al die Nederlandse pensionados die hier in de regio wonen ;o)
Het gaat over echte fossielen. Er zit veel natuursteen geplakt op de buitenkant van ons huis, en als je daar goed naar kijkt zie je dat er hier en daar schelpjes in het steen zitten. Leuk! Als ik meer vind laat ik het zeker weten.
Het gaat over echte fossielen. Er zit veel natuursteen geplakt op de buitenkant van ons huis, en als je daar goed naar kijkt zie je dat er hier en daar schelpjes in het steen zitten. Leuk! Als ik meer vind laat ik het zeker weten.
Hobbykoe
Ik vind het leuk om te borduren.
Je vraagt je af, wat hebben deze twee dingen met elkaar te maken?
Zie hier mijn nieuwe project: borduur een koe!
Het werkje wordt uiteindelijk 45 bij 60 centimeter, dus het duurt nog even voor-ie klaar is. Zeker omdat ik alleen nog maar met heel veel licht (lees: overdag) én met leesbril kan borduren. 's-Avonds onder een lamp valt niet mee, ik kan dan de volgende dag het grootste weer deel uithalen...
Voetbal
Geert en ik heb helemaal niets met voetbal. Zelfs niet als er een EK of een WK wordt gespeeld.
Morgenavond schijnt het spannend te worden, Nederland tegen Portugal. En als we dan toch ergens voor moeten kiezen, zouden we het stiekem wel leuk vinden als Portugal zou winnen.
Maar het is heel gevaarlijk om daar ronduit voor uit te komen! Mensen worden boos en gaan rare dingen roepen, om later dan te zeggen dat het maar een grapje was. Jaja... ;o)
Wat we morgenavond wel gaan doen weet ik nog niet, maar één ding is zeker: we gaan zeker geen voetbal kijken!
Ik zal blij zijn als dit weer achter de rug is, al was het alleen maar omdat we dan weer normaal via Uitzending Gemist naar het journaal kunnen kijken. Dat kan nu niet, stom genoeg. Er is veel geld betaald voor de uitzendrechten, en niet door de NOS. Dus mogen wij hier niks kijken waar voetbal in voorkomt. Money rules the world...
Morgenavond schijnt het spannend te worden, Nederland tegen Portugal. En als we dan toch ergens voor moeten kiezen, zouden we het stiekem wel leuk vinden als Portugal zou winnen.
Maar het is heel gevaarlijk om daar ronduit voor uit te komen! Mensen worden boos en gaan rare dingen roepen, om later dan te zeggen dat het maar een grapje was. Jaja... ;o)
Wat we morgenavond wel gaan doen weet ik nog niet, maar één ding is zeker: we gaan zeker geen voetbal kijken!
Ik zal blij zijn als dit weer achter de rug is, al was het alleen maar omdat we dan weer normaal via Uitzending Gemist naar het journaal kunnen kijken. Dat kan nu niet, stom genoeg. Er is veel geld betaald voor de uitzendrechten, en niet door de NOS. Dus mogen wij hier niks kijken waar voetbal in voorkomt. Money rules the world...
Composthoop
Luie keuken
Geert was een paar dagen in Nederland, en met een tas vol spullen kwam hij terug. In die tas zat ook de Allerhande, met dank aan Marjolein. Bladerend door de recepten viel me ineens iets op: de hoeveelheid kant-en-klare produkten die je nodig hebt. Gewassen en gesneden snijbonen, schoongemaakte en gewassen radijsjes, geschilde aardappels, vele soorten slamixen, Hollandse rauwkost, alles is al voor je gewassen en gesneden. Maar de mooiste vind ik toch wel een zak pompoenblokjes, en een schaal biefstukpuntjes. Hoezo zelf snijden? Wat een onzinprodukten, en het is ook nog eens behoorlijk prijzig.
Toen we nog in Nederland woonden kwam al dat spul ons huis niet in, we zijn prima in staat zelf onze spullen te wassen en snijden. En vooral in die 7 jaar dat ik een volkstuin huurde hebben we ons af en toe suf gewassen!
Nu wonen we in Portugal, en zien we in de winkels haast niets kant-en-klaar liggen. Gesneden champignons en zakken slamix kun je wel krijgen, maar verder zul je toch echt alles zelf moeten doen. En zo hoort het ook!
Toen we nog in Nederland woonden kwam al dat spul ons huis niet in, we zijn prima in staat zelf onze spullen te wassen en snijden. En vooral in die 7 jaar dat ik een volkstuin huurde hebben we ons af en toe suf gewassen!
Nu wonen we in Portugal, en zien we in de winkels haast niets kant-en-klaar liggen. Gesneden champignons en zakken slamix kun je wel krijgen, maar verder zul je toch echt alles zelf moeten doen. En zo hoort het ook!
Bloemen
Buiten is het onkruid, maar als je het plukt en in een vaas zet heet het ineens een veldboeket.
Oma
Mina Christina Plaizier-Dissevelt was mijn oma van moederskant.
Ze werd geboren op 24 mei 1912, dus ze zou vandaag 100 jaar zijn geworden. Dat heeft ze niet gehaald, maar ze kwam een aardig eind, want ze overleed in 2002 op 90-jarige leeftijd.
Mijn opa stond voor haar altijd op de eerste plaats, en toen hij in 1979 veel te jong stierf vond ze er eigenlijk niet zo veel meer aan. Toch heeft ze sindsdien nog 23 jaar geleefd.
Oma was geen makkelijke vrouw, ze was bepaald niet sociaal vaardig. Ik heb nog wel eens op mijn tong zitten bijten, maar iemand die al zo op leeftijd is breng je echt niks meer bij. En ach, niemand heeft alleen maar slechte kanten. Ik herinner me namelijk ook dat ik altijd graag bij oma en opa logeerde. Ze kende heel veel spelletjes en liedjes, ze zorgde voor allerlei lekkers, en we mochten lekker laat opblijven.
Elk jaar op 24 mei denk ik even aan haar, en omdat het vandaag de 100e is schrijf ik zelfs een blogje over haar!
Kleine plantjes worden groot
Maar al met al lijkt het al een aardig volwassen tuin!
Nog meer warm water
Onkruid
Warm water
Het is niet echt mooi, zo'n installatie op het dak, maar dat valt in het niet bij het nut ervan.
Uitglijer
Kamerplanten
Of wat dacht je van een chlorophytum? Ik heb er zelf jarenlang eentje gehad, en ik denk dat ik niet de enige was. Het bleef maar nieuwe plantjes produceren, gek werd je er soms van.
Vorig jaar kochten we een potje met een kleine chlorophytum. We hebben 'm in drieën gedeeld, en buiten in de grindtuin gezet, lekker met z'n voetjes onder plastic en grind. En daar heeft-ie het enorm naar zijn zin! Ze zijn alledrie al enorm gegroeid, en hebben al veel uitlopers gemaakt. Ze staan er nu net een jaar, en nu al knippen we steeds de nieuwe uitlopers er uit omdat ze anders de boel helemaal overnemen.
Tol perikelen
Op een aantal snelwegen in Portugal moet je tol betalen. Dat is geen enkel probleem, je trekt aan het begin een kaartje en aan het eind betaal je. Een andere mogelijkheid is een Via Verde kastje, dit plak je aan je voorruit en dan kun je door het speciale poortje rijden. Je hoeft dan niet te stoppen, en het tolgeld wordt van je rekening afgeschreven. Omdat wij heel weinig op tolwegen rijden hebben we dat nooit nodig gevonden.
Sinds kort zijn er ook elektronische tolwegen in Portugal, klinkt goed maar het is allesbehalve handig. Je moet dan vooraf tegoed kopen, achteraf naar het postkantoor om je rit te betalen, of betalen via je Via Verde transponder. En dat is dan alleen voor Portugese voertuigen.
Voor onze gasten die naar Portugal vliegen en een auto huren is het niet al te ingewikkeld, zij krijgen van het verhuurbedrijf een afrekening. Maar gasten die met hun eigen auto naar Portugal rijden staan direct bij de grensovergang voor een uitdaging. Echt een onbegrijpelijk systeem!
Direct nadat wij volkomen onverwachts op een elektronische tolweg reden (en dus op het postkantoor in de rij moesten gaan staan om achteraf te betalen) hebben we een Via Verde abonnement genomen. We kunnen nu overal rijden zonder gezeur achteraf!
Olifant
Wie het weet mag het me vertellen!
Zoover 2012
We zijn erg trots te kunnen vertellen dat Casas Fruta een Highly Recommended 2012 certificaat heeft gekregen!
Met dank aan onze gasten voor alle mooie beoordelingen.
Paaseitjes
Wat denk je? De Paashaas heeft ons gevonden! Hij had allemaal chocolade-eitjes in de tuin verstopt, en die moesten wij (Sandra, Geert en ik) gaan zoeken. En we moesten snel zijn, want de zon was al lekker warm dus de chocola kon elk moment gaan smelten. En dat konden we natuurlijk niet laten gebeuren!
Zonnepanelen
Dat betekent dat wij, als alles geïnstalleerd en gekeurd en werkend is, "groene" elektriciteit aan het energiebedrijf gaan leveren. Dat is toch geweldig? We zijn erg blij dat we deze stap hebben gezet, het geeft een goed gevoel!
Brandgevaar
In de winter is het, onder bepaalde condities, mogelijk op je eigen terrein je tuin/bos afval te verbranden. Maar als ik het nu iemand zie doen hou ik m'n hart vast, in de hoop dat het goed gaat. Wij hebben ook nog een aardige stapel snoeiafval liggen om te verbranden, maar we doen het niet. We hebben een grote put van zo'n 1,5 meter diep waarin we alles verbranden, en om de put heen is alles gemaaid, dus op zich is dat veilig. Maar er hoeft nu natuurlijk maar één vonkje het bos in te waaien en voor je het weet staat de boel in brand.
Wij sparen dus lekker alles op, we wachten wel tot het weer veilig is!
Houtsnippers
Nee, wij vervelen ons echt niet! Er is altijd wel wat te doen, en anders verzinnen we wel wat. Vandaag bestond onze bezigheidstherapie uit houtsnippers scheppen. Delen van de tuin van Casas Fruta zijn bedekt met een laag houtsnippers met daaronder plastic tegen onkruid. Dat werkt goed en het ziet er altijd netjes uit. Maar die houtsnippers verteren, en het zwarte plastic werd op sommige plekken zichtbaar. Dus hebben we 2 bigbags met houtsnippers besteld, en die werden vanmorgen bezorgd. Vervolgens moesten we aan de slag! We hadden een kruiwagen meegenomen, en emmers om de kruiwagen mee vol te scheppen. Met een schep of spitvork lukt dat echt niet (dat leerden we al snel toen we vorig jaar een vrachtlading thuisbezorgd kregen...). We hebben overal de snippers aangevuld en verdeeld, en nu ziet het er allemaal weer netjes uit.
Tandarts
Er zijn genoeg tandartsen hier, dus welke kies je? We werden een beetje geholpen door onze Portugese ziektekostenverzekering, want er zijn hier in de omgeving maar een paar tandartsen die door deze maatschappij zijn goedgekeurd. En dan moet je nog maar afwachten of de verzekering de kosten gaat vergoeden, maar dat is vast een heel ander verhaal...
We hebben ons gisteren bij een tandarts in São Martinho do Porto gemeld om een afspraak te maken. Niks wachttijden, we konden vandaag al terecht! Dus met enigszins knikkende knieën zijn we vanmorgen naar de tandarts gegaan. En uiteraard viel het allemaal erg mee! We kunnen er weer even een jaartje tegen.
Droog
Het is hier nu al ruim 3 maanden prachtig zonnig weer, met overdag een aangename temperatuur. Het regent nauwelijks, er zijn dit jaar pas een paar buitjes gevallen, en in de hele maand februari is er geen druppel regen gesignaleerd. We genieten enorm van het lekkere weer, maar normaal is het niet.
Door de aanhoudende droogte en de vrieskou die we 's-nachts hadden zijn al hele oogsten aardappelen en kool vergaan. Waterreservoirs bevatten veel minder water dan normaal.
Ook wij merken de gevolgen van de droogte. De grond is gortdroog en keihard. Ik zou bonen willen zaaien maar de grond is zo hard dat ik de bonenstaken de grond niet in krijg. Alles wat er in de groentetuin staat krijgt een paar keer per week water. Ook de sierplanten moeten we goed in de gaten houden, die hebben we ook al een aantal keer water gegeven. Al onze fruitbomen zijn nog jong, een deel pas een maar maanden geleden geplant, dus die moeten ook regelmatig water. Gelukkig hebben we een diepe put laten maken waarin regen- en douchewater wordt opgevangen, en dat water gebruiken we voor de tuin.
Vanmorgen regende het een uurtje, bij lange na niet voldoende om de grond nu eens lekker te doorweken, maar we waren er erg blij mee. Helaas is het nu weer droog, hopelijk krijgen we vanmiddag of vanavond nog een plens.
Nooit gedacht dat we ooit blij zouden worden van een lekker buitje regen. ;o)
Door de aanhoudende droogte en de vrieskou die we 's-nachts hadden zijn al hele oogsten aardappelen en kool vergaan. Waterreservoirs bevatten veel minder water dan normaal.
Ook wij merken de gevolgen van de droogte. De grond is gortdroog en keihard. Ik zou bonen willen zaaien maar de grond is zo hard dat ik de bonenstaken de grond niet in krijg. Alles wat er in de groentetuin staat krijgt een paar keer per week water. Ook de sierplanten moeten we goed in de gaten houden, die hebben we ook al een aantal keer water gegeven. Al onze fruitbomen zijn nog jong, een deel pas een maar maanden geleden geplant, dus die moeten ook regelmatig water. Gelukkig hebben we een diepe put laten maken waarin regen- en douchewater wordt opgevangen, en dat water gebruiken we voor de tuin.
Vanmorgen regende het een uurtje, bij lange na niet voldoende om de grond nu eens lekker te doorweken, maar we waren er erg blij mee. Helaas is het nu weer droog, hopelijk krijgen we vanmiddag of vanavond nog een plens.
Nooit gedacht dat we ooit blij zouden worden van een lekker buitje regen. ;o)
Officieel lid
Abonneren op:
Posts (Atom)