Informatieve website Costa de Prata

'Ik wist niet dat de Portugese Costa de Prata zoveel te bieden heeft.'

Deze uitspraak is opvallend vaak te horen van Nederlanders en Belgen die dit deel van Portugal bezoeken. Reden genoeg om deze veelzijdige regio met een nieuwe Nederlandstalige website extra onder de aandacht te brengen.
De afgelopen tijd zijn Geert en ik erg druk bezig geweest met het maken deze website.
We zijn erg trots te kunnen vermelden dat we vandaag www.costadeprata.info hebben gelanceerd.

De komende tijd zijn we nog druk bezig met het verder vullen van de website, maar we denken dat de site nu al zeker gezien mag worden!

Op een grote paddestoel...

Als je een rondje door het bos loopt vindt je heel veel mooie paddenstoelen, hoewel geen rode met witte stippen...

Paar dagen in Nederland

We zijn een paar dagen in Nederland geweest. Geert was in mei al geweest, maar voor mij was het de eerste keer sinds onze emigratie. Ik vond het best vreemd om daar weer te zijn!
Aanleiding voor ons bezoek was de dit jaar speciale verjaardag van mijn lieve vriendinnetje Sandra. Ze gaf zaterdagavond een feestje, en wij waren de mystery guests. We kunnen dus goed een geheim bewaren, want ze heeft het niet zien aankomen!
Zondag hebben we gezellig doorgebracht met familie, bij onze (schoon)moeder in Hoogeveen. Gelukkig hadden we al afgesproken dat we daar zouden blijven slapen, want het was zo verschrikkelijk mistig!
Daarna hebben we nog een paar dagen allerlei dingen gedaan, zoals naar mijn oude vertrouwde chiropractor (dat heb ik geweten...), een flinke boodschappenlijst weggewerkt, bij vrienden langs, etc.
Het was heel gezellig allemaal, en hartstikke leuk om iedereen weer 's te zien. Maar we waren blij dat we woensdag weer terug naar huis gingen. Weer lekker naar ons eigen vertrouwde stekkie, heerlijk in ons eigen bed slapen, en weer even bijkomen van alle belevenissen.
En het is hier superlekker weer, dus we kunnen weer lekker buiten aan de slag. Ik heb m'n eerstje rondje bosmaaien er al weer op zitten!

Wie zoet is krijgt lekkers

Die kloosterlingen wisten wel wat lekker was. Het lekkerste belgische bier werd in kloosters gemaakt, en hier in Portugal maakten ze heerlijke gebakjes en likeur. En om te voorkomen dat mensen het gaan vergeten, organiseert het klooster in Alcobaça jaarlijks het "doces & licores conventuais" festival. Je kunt gebakjes en likeur kopen tot je er bij neervalt, er zijn kookdemonstraties in de oude kloosterkeuken, er is muziek, en nog veel meer. Kortom: je mag het niet missen!
Vandaag is de 2011 editie gestart. Drie keer raden waar wij de komende dagen een keer naartoe gaan...

Prachtige rups

Deze prachtige rups is de rups van de koninginnepage. Hij zit gezellig bij ons onder de veranda, lekker droog, en vreet daar de wijnruitplant volkomen kaal. Dat vind ik geen enkel probleem, hij is zó mooi, hij mag blijven.

Met bakken tegelijk

Regen regen regen, al dagen lang. Vooral afgelopen weekend kwam het echt met bakken tegelijk naar beneden. Het heeft zelfs gehageld, en op sommige plaatsen waren de hagelstenen zelfs centimeters groot. Gelukkig staat ons huis bovenaan de heuvel dus loopt al het water langs ons naar beneden, en dat zijn soms hele watervallen. Maar soms gaat het zo hard tekeer dat ik 's-ochtends bij het wakker worden eigenlijk verwacht dat de hele zaak de heuvel afgespoeld is en we ineens in het dal wonen.
Het onkruid groeit nu als kool, en overal komen zaadjes van uitgebloeide bloemen op, zoals cosmea en gazania. Vorige week heb ik knoflook en plantuitjes gezet, ik duim nu heel hard dat die nu niet in de grond staan de verrotten.
Voordelen heeft het ook: de waterput zit tot aan de nok toe vol, en we hebben al vele prachtige regenbogen gezien!

Leesbril

Nog nét geen 44, maar lezen zonder leesbrillie lukt me alleen nog overdag. En dan alleen als de letters niet te klein zijn. Een etiket op een potje saus ofzo is echt een uitdaging, want als ik het potje te ver van me af hou kan ik het ook niet lezen omdat ik al jaren bijziend ben. Zucht... En toen m'n lief vorige week vroeg of ik een splinter uit zijn duim wilde halen lukte me dat bij vol daglicht ook al niet meer. Leuk hoor...

Golegã, Capital do Cavalo

Golegã is de paardenhoofdstad van Portugal. En misschien zelfs wel groter dan dat. Elk jaar in november wordt in Golegã de Feira Nacional do Cavalo georganiseerd, het nationale paardenfeest. Het is vorige week begonnen, en gaat door tot a.s. zondag. Ik wilde daar zó graag een keer naartoe, het moet fantastisch zijn, en dat wil ik natuurlijk met eigen ogen zien. Vandaag zijn we op pad gegaan. En het was geweldig! Iedereen met een paard laat zich daar zien, jong of oud, het maakt niet uit. Op het paard of erachter op de koets, de paarden bepalen het straatbeeld.
Midden in het dorp ligt een grote piste, waar in de 1,5 week dat het festival duurt van alles wordt georganiseerd. Vandaag waren daar keuringen van Lusitano paarden, het bekendste Portugese paardenras. De jonge paarden aan de hand, en de oudere paarden onder het zadel. Deze paarden worden dragen over het algemeen mooie traditionele zadels en hoofdstellen, en de ruiters zijn gekleed in prachtige traditionele kleding. Het ging er heel officieel aan toe, de keurmeesters liepen rond, de paarden en hun begeleiders waren nerveus, en de jury zat alles in hun hokje te overzien. Tussen het publiek stonden ook potentiële kopers, maar die willen natuurlijk alleen kopen als een paard daadwerkelijk goedgekeurd is. Je wil toch geen kneusje kopen...
Rondom de piste ligt een rijbaan, en daar kan iedereen die wil zijn paard aan het publiek showen. Aan de rand van het plein staan de stallen van de verschillende stoeterijen, waar je de paarden kunt bekijken. In de straatjes om het plein zijn uiteraard allerlei kraampjes en eettentjes.
We hebben een hele leuke dag gehad. Volgend jaar wil ik zeker weer naar Golegã!

Rotonde

Het is echt vreselijk hoe een Portugees zich gedraagt op rotondes. Tijdens de rijlessen leren ze het precies zoals wij het in Nederland hebben geleerd, maar hebben ze eenmaal hun rijbewijs dan gooien ze die kennis direct overboord.
Rechtdoor over een rotonde? Dan rij je de ideale lijn, dus je begint rechts maar op de rotonde rij je links, en dan vervolgens weer naar rechts. En als daar dan zo'n stomme buitenlander rijdt die zich wél aan de regels houdt, dan snij je die gewoon flink af.
Dit levert dus hele gevaarlijke situaties op. Al die verschillende mensen op een rotonde die allemaal tegelijk ergens heen willen, het is soms meer geluk dan wijsheid dat je er ongeschonden doorheen komt.
Gisteren reden we op een rotonde en wilden de 2e afslag (van in totaal 5 afslagen) nemen, dus stonden wij keurig rechts. Werden we ingehaald door een auto die links van ons stond, maar de 1e afslag moest nemen. Dus die gaf flink gas en ging strak voor onze auto rechtsaf. Je schrikt je echt de pest.
Een ander fenomeen is dat mensen op rotondes, tussen 2 afslagen in stil gaan staan omdat ze moeten bellen. Op zich is het voor een Portugees heel bijzonder dat hij met rijden stopt als hij gebeld wordt, maar om dan stil te gaan staan op een rotonde?

Hagel

We lagen gisterenavond net in bed, toen er weer een flinke regenbui viel. Op een gegeven moment ging het zo hard tekeer, dat we nog tegen elkaar zeiden dat het klonk als hagel.
Vanmorgen keek ik uit het raam en zag daar iets wits liggen. Nieuwsgierig als ik ben ben ik naar buiten gegaan om te kijken wat het was. Tot mijn stomme verbazing was het een bergje hagel! Van die bui van gisterenavond natuurlijk, en blijkbaar was het precies op die plek zo koud dat het er zo'n 10 uur later nog steeds lag. Bah!