Alojamento Local

Begin 2011 hebben we voor onze vakantiehuizen bij de gemeente Alcobaça een aanvraag ingediend om Alojamento Local te worden. De accommodatie wordt dan gekeurd, en als alles meezit wordt je aanvraag goedgekeurd en krijg je een verhuurvergunning.
Dat is een heel proces! Ze vragen van alles, je moet allerlei tekeningen inleveren, en nog een stapel andere documenten, vervolgens moet er dan een ambtenaar wakker worden gemaakt om de boel te beoordelen ;o)
In oktober 2011 is zelfs een kleine delegatie op lokatie geweest, om te zien hoe alles er uit ziet. De bouw moet aan bepaalde eisen voldoen, maar er is bijvoorbeeld ook een lijst met allerlei punten op het gebied van veiligheid en hygiëne.

Daarna bleef het een poosje stil, er moest weer een andere ambtenaar mee aan de slag, en toen kwam ook nog 's de kerstvakantie tussendoor...
Maar vorige week kwam dan eindelijk het goede nieuws: de aanvraag is goedgekeurd!
Casas Fruta is nu officieel Alojamento Local.
De papieren en het bijbehorende bordje gaan we binnenkort ophalen. En zodra we het bordje op de muur hebben geschroefd plaatsen we zeker een foto op onze weblog.

Vrolijke dame

Deze dame is al vanaf het begin erg nieuwsgierig. Als er iemand langsloopt of langsrijdt kijken de andere paarden even op maar gaan daarna door waarmee ze bezig waren. Deze dame niet: ze komt in gestrekte draf aangerend, om te zien wie je bent en wat je aan het doen bent. En omdat ze in een heel kaal weitje staan wil ik nog wel 's wat gras bij ons plukken om dat over de heg aan haar te geven. En sinds ze dat doorheeft komt ze altijd extra hard aanrennen als ze mij ziet. In een aai over haar neus is ze niet in geïnteresseerd, ze wil gras!

Allemaal plantjes

Ik had uit Nederland heel veel gebruikte plantenpotjes meegenomen, die kun je bij een plantencentrum in Bergschenhoek gratis meenemen en daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. Ik vind het erg leuk om van alles te stekken, ik knip echt alles af en zet het in een potje. Maar nu ik al die stekjes allemaal in een eigen potje heb gezet ben ik bijna door m'n potjes heen. En dan moet ik nog beginnen met zaaien! Vind ik trouwens ook erg leuk om te doen. Maar als de zaailingen groot genoeg zijn om te verplanten heb ik weer potjes nodig. Ik moest dus hoognodig een nieuw stuk border van onkruid gaan ontdoen, zodat ik daar plantjes kan planten.

Win some lose some

Ik weet het nog goed, toen wij in oktober 2010 van een heleboel mensen afscheid namen omdat we naar Portugal vertrokken. Iedereen was enthousiast, wenste ons succes, en zei dat we vooral contact zouden houden. Nou wist ik natuurlijk wel dat dat in de meeste gevallen niet zou gebeuren, zo gaat dat nou eenmaal. Maar op bijvoorbeeld sportclubs en kantoor had ik een aantal mensen ontmoet waarmee ik toch echt dacht veel meer te hebben dan het toevallig regelmatig op dezelfde plek te verblijven.
Noem me naïef, maar ik had me dus zwaar vergist. Na de eerste paar maanden nam de contactfrequentie af, totdat ik me bedacht dat ik voornamelijk degene was berichtjes stuurde waar dan vrijwel nooit op werd gereageerd. Eenrichtingsverkeer noemen ze dat... Toen ik me dat eenmaal realiseerde raakte het me wel, maar besloot ik ook direct dat ik er klaar mee was. Terugkijken heeft geen zin, genieten van wat je nu hebt en vooruit kijken is veel belangrijker!
Gelukkig zijn er ook uitzonderingen: een paar lieve mensen die heel trouw zijn, en waarmee ik nog regelmatig heel gezellig contact heb.
En ook heel belangrijk: hier in Portugal hebben we al heel wat leuke mensen leren kennen, met wie we al heel wat gezellige uurtjes hebben doorgebracht, en met wie we dat zeker zullen blijven doen!

Aardbeien

Altijd al willen hebben, en nu is die wens eindelijk in vervulling gegaan: een bak voor m'n aardbeienplanten. Iets hoger dan de grond, mooie houten rand eromheen, en een dikke laag grind zodat de aardbeien straks niet onder de aarde komen te zitten. En ook niet onbelangrijk: dat grind is ook wat makkelijker als er onkruid uitgepeuterd moet worden. En omdat we toch bezig waren hebben we de frambozen dezelfde behandeling gegeven. Ik ben er blij mee! Kinderhand is gauw gevuld...

Mangoest

Vorige week zaten we een keer al thee lurkend naar buiten te kijken, toen we steeds aan de rand van het bos konijnen zagen rennen. Dat gebeurt af en toe, dus op zich niks bijzonders, maar deze keer ging het maar door. Er leek wel paniek. Opeens kwam er een beest tevoorschijn, zo eentje hadden we nog nooit gezien. Bruin, lange dikke staart, korte pootjes, in totaal een centimeter of 50-60 lang. Ik heb gauw onze verrekijker gehaald maar daar bleef hij niet op wachten. Na wat speur- en vraagwerk op internet bleek het een mangoest te zijn, in Portugal beter bekend als "sacarrabos". Toen snapten we meteen de konijnenpaniek, want die staan op het menu van een mangoest, net als vogels, slangen en andere reptielen, en kikkers.
Toch maar even rekening met dit soort indringers houden als we ooit ons kippenhok gaan bouwen!

Supermarktrel

Pingo Doce, een Portugese supermarktketen (maar voor bijna 50% in eigendom van Ahold), is het gedoe in Portugal een beetje zat. Belastingverhogingen en strenge kredietvoorwaarden zijn aan de orde van de dag. Dus heeft men besloten een deel van het kapitaal naar Nederland te verplaatsen. En dat valt niet goed, het halve land staat op z'n achterste poten! In Nederland betaalt het bedrijf minder belasting dan in Portugal, maar ook in Portugal blijft het gewoon belasting betalen omdat slechts een deel wordt verplaatst.
Er wordt opgeroepen tot een boycot van de Pingo Doce supermarkten, personeel wil nu het Nederlandse minimum loon krijgen, en nog wat van die ideeën. Waarbij men voor het gemak vergeet dat al die andere supermarktketens, zoals Lidl en Continente, ook deels in het buitenland zitten. Bijna de gehele top-20 van beursgenoteerde Portugese bedrijven zit in het buitenland.
Men is ook even vergeten dat het zwart geld circuit in Portugal in 2011 meer dan 40 miljard euro groot was, een enorm groot bedrag waarmee de helft van de lening bij Europa afbetaald zou kunnen worden. Want als een Portugees kans ziet om geen belasting te betalen dan zal hij dat ook zeker niet doen.
Nou ja, ik heb er verder niet zoveel verstand van, ik heb nooit economie gehad op de middelbare school ;o), en ik ken niet alle details. Het probleem is ongetwijfeld ingewikkelder dan ik als eenvoudige burger kan overzien.
Ik denk zelf dat het allemaal wel zal loslopen. Ik doe altijd boodschappen bij de Pingo Doce, en dat blijf ik gewoon doen!

Fruitbomen

Onze fruitboomcollectie wordt steeds groter. Hoewel we van de meeste fruitbomen slechts 1 exemplaar hebben aangeschaft, dan hebben we de komende jaren nog geen topoogst, maar daarna levert één zo'n boom meer dan voldoende voorraad. We hebben er geen zin in tegen die tijd te moeten gaan leuren met onze overschotten, en laten liggen en wegrotten is ook zonde.
Hoe dan ook, we verheugen ons nu al op onze eigen appels, peren, nêspera's, citroenen, mandarijnen, sinaasappels, vijgen, anona's, avocado's, nectarines, amandelen, pruimen, kersen, kweeperen, granaatappels, en kaki's. Nu zoeken we alleen nog een walnootboom, maar uitsluiten dat er dan niks anders meer bij zal komen? Nee, dat doe ik niet ;-)

Alweer 2012

We wensen jullie allemaal een heel gezond en gelukkig 2012!
Het was weer een hele gezellige jaarwisseling. Onze beste vrienden uit Nederland logeerden een weekje bij ons, dus dat was sowieso gezellig. Voor oudjaarsavond hadden we een tafel gereserveerd bij restaurant Royal Marina in São Martinho do Porto, die serveerden een speciaal menu en het was echt heerlijk. Tegen 12 uur kreeg iedereen een fles champagne en glazen op tafel, waarmee iedereen vervolgens naar buiten liep om het vuurwerk te bekijken. We stonden letterlijk eerste rang, want direct naast het restaurant was de kade afgezet, omdat daar in het water de vuurwerkpontons lagen. En het was weer prachtig! We hebben van de hele avond genoten.
En dan is het nu alweer 2012. Alweer ons tweede jaar in Portugal. Echt, de tijd vliegt! We hebben ons voorgenomen ook dit jaar weer enorm te gaan genieten van ons leven hier. Gaat vast lukken ;o)