Bloemen

Buiten is het onkruid, maar als je het plukt en in een vaas zet heet het ineens een veldboeket.

Oma

Mina Christina Plaizier-Dissevelt was mijn oma van moederskant.

Ze werd geboren op 24 mei 1912, dus ze zou vandaag 100 jaar zijn geworden. Dat heeft ze niet gehaald, maar ze kwam een aardig eind, want ze overleed in 2002 op 90-jarige leeftijd.

Mijn opa stond voor haar altijd op de eerste plaats, en toen hij in 1979 veel te jong stierf vond ze er eigenlijk niet zo veel meer aan. Toch heeft ze sindsdien nog 23 jaar geleefd.

Oma was geen makkelijke vrouw, ze was bepaald niet sociaal vaardig. Ik heb nog wel eens op mijn tong zitten bijten, maar iemand die al zo op leeftijd is breng je echt niks meer bij. En ach, niemand heeft alleen maar slechte kanten. Ik herinner me namelijk ook dat ik altijd graag bij oma en opa logeerde. Ze kende heel veel spelletjes en liedjes, ze zorgde voor allerlei lekkers, en we mochten lekker laat opblijven.

Elk jaar op 24 mei denk ik even aan haar, en omdat het vandaag de 100e is schrijf ik zelfs een blogje over haar!

Kleine plantjes worden groot

Ongeveer 3 jaar geleden is de tuin van Casas Fruta aangelegd. Het zag er toen niet uit, hele kleine plantjes die verloren gingen in grote kale borders. Nou, dat is nu wel anders! Ongelooflijk om te zien hoe ontzettend groot alles is geworden in 3 jaar. Dit is bijvoorbeeld de border op de parkeerplaats.

De plant rechts vooraan lijkt nog steeds niet zo groot, maar over een maand herken je 'm niet meer. Dat is de lantana camara, z'n uiteindjes kunnen niet goed tegen de winterkou, dus die moet ik in het voorjaar flink terugsnoeien.
Maar al met al lijkt het al een aardig volwassen tuin!

Nog meer warm water

Als je goed tussen de bomen door kijkt, zie je de zonnecollector op ons dak. De installatie duurde een paar dagen, gisterenmiddag was het klaar. Hij doet het goed, we hebben net even gekeken en volgens de thermometer is het water op het dak op dit moment 58 graden. Da's bepaald geen koude douche!

Onkruid

Dat het zowat vier weken heeft geregend vonden we niet heel leuk, maar het was wel hard nodig, en de plantjes werden er erg blij van. Maar het onkruid groeit nu ook als kool, en dat is echt niet grappig. En als je het ene perk gewied hebt is het achter je rug om in een ander perk stiekem heel hard aan het groeien gegaan. Het houdt me in ieder geval lekker bezig. Je hebt wel eer van je werk, want het verschil is duidelijk zichtbaar. Dat was één perk, nu de rest nog...

Warm water

Het begin van ons zonne-project bij Casas Fruta is er: de installatie voor het maken van warm water is geplaatst.
Het is niet echt mooi, zo'n installatie op het dak, maar dat valt in het niet bij het nut ervan.

Uitglijer

Afgelopen maandag was voorlopig de laatste dag dat het regende, en opdat we het voorlopig niet zullen vergeten regende het echt heel hard die dag. Net die dag begon een flinke klus op het bosperceel naast ons: alle boomstronken werden verwijderd en het hele terrein werd schoongemaakt en omgespit. De graafmachine kwam wel door de modder heen, maar de vrachtwagen met oplegger die de boomstronken kwam halen had er meer moeite mee. Die kwam op een bepaald moment vast te zitten op het pad naar het perceel toe, recht voor onze deur. Slippende wielen, hij kwam niet meer in beweging, en dan helpt een stukje karton onder de banden echt niet. De graafmachine heeft hem een paar keer een duwtje gegeven, en ineens kwam hij los. Helaas in z'n achteruit, en dus dwars door ons hek. De schade viel gelukkig mee, slechts een paar palen en een paar meter gaas. De chauffeur verzekerde ons dat hij het ging repareren, en tot onze verbazing stond er dezelfde middag nog een mannetje in de stromende regen het hek te repareren. Wat een geweldige service!

Kamerplanten

De planten die je in Nederland kent als kamerplanten, zie je hier vaak in tuinen staan. Enorme ficussen, yuca's, dracaena's, het maakt niet uit, ze doen het hier allemaal prima buiten.
Of wat dacht je van een chlorophytum? Ik heb er zelf jarenlang eentje gehad, en ik denk dat ik niet de enige was. Het bleef maar nieuwe plantjes produceren, gek werd je er soms van.
Vorig jaar kochten we een potje met een kleine chlorophytum. We hebben 'm in drieën gedeeld, en buiten in de grindtuin gezet, lekker met z'n voetjes onder plastic en grind. En daar heeft-ie het enorm naar zijn zin! Ze zijn alledrie al enorm gegroeid, en hebben al veel uitlopers gemaakt. Ze staan er nu net een jaar, en nu al knippen we steeds de nieuwe uitlopers er uit omdat ze anders de boel helemaal overnemen.