Loketvrees

Een emigratie is niet zomaar even geregeld. Voordat je je op alle benodigde plekken in je nieuwe woonland hebt gemeld ben je wel een paar dagen verder. Nou viel het ons niet tegen. Waar we ook kwamen, we waren snel aan de beurt. Okee, soms duurde het een uur voordat alle formulieren waren ingevuld en alle handtekeningen gezet, maar dat was niet zo'n probleem.
Ook voor het invoeren van mijn auto moet ik wat loketten langs voor wat verklaringen. Bij de gemeente voor een bewijs dat ik hier woon, bij Finanças (behoeft geen vertaling, toch?) voor een verklaring dat ik geen schulden heb. Allemaal geen probleem. Maar die ene verklaring die ik moet hebben van het Sociale Verzekeringen kantoor, dat ik ook daar geen schulden heb? Gaat nog even duren! We waren vorige week naar het kantoor in Alcobaça gegaan, maar daar waren veel wachtenden voor ons én een medewerkster die ons afbekte omdat we een nummer voor de verkeerde wachtrij hadden getrokken. Dus zijn we vrijdag naar het kantoor in Caldas da Rainha gegaan. Mwah, slechts 75 wachtenden voor ons... We hebben tussendoor koffie gedronken, boodschappen gedaan, maar na bijna 2 uur wachten waren we nog niet aan de beurt...
Dus besloten we dat we daar gewoon gisteren om 9 uur 's-ochtends voor de deur moesten gaan liggen omdat het anders weer een hele lange wachtdag zou worden. We hadden nummer 8, we waren blij! Tot we aan de beurt waren... Ik kan die verklaring niet krijgen zolang wij niet geregistreerd zijn als zelfstandigen, en dat kan pas zodra Finanças een verklaring heeft afgegeven dat we ons bedrijf hebben aangemeld. Binnen 5 minuten stonden we weer buiten, in de wetenschap dat we toch wéér een keer in de rij moeten gaan staan zodra we alle benodigde documenten hebben. Je zou er loketvrees van krijgen...