En ineens waren ze daar: waarschuwingen voor een zeer
stevige storm, die vrijdag zou beginnen en zaterdag op zijn hoogtepunt zou
zijn. Dus haalden we vrijdag alles naar binnen wat niet perse buiten hoefde te zijn, en
wachtten we af. Vrijdagnacht ging het steeds harder stormen, ik heb er onrustig
van geslapen. En steeds als je dacht dat het maximum bereikt was ging het nog
net even harder waaien. Heel eng om het glas naar binnen te zien bollen, net
als de rolluiken.
Ik keek zaterdagochtend naar buiten en er was niets aan de
hand. Ik keek een kwartier later weer naar buiten en toen lag er een grote den
in de voortuin om, volledig ontworteld. Nou stond die toch al op de lijst om om
te zagen, dus dat kwam goed uit.
Zaterdagochtend viel de stroom uit, en pas om 9 uur
’s-avonds kwam het weer op gang. Niet vlekkeloos, af en toe zaten we toch
ineens weer in het donker.
Warm water hadden we niet, de cv-ketel heeft
elektriciteit nodig om op gang te komen. We koken op gas, maar als de
elektrische ontsteker niet meer werkt komt er ook geen gas uit. Gelukkig hebben
we nog een campingbrandertje dus we konden gelukkig nog water koken. Helaas bleek
de oploskoffie beschimmeld, dus dat was een dagje thee voor Geert.
In de vriezer lag nog een pak erwtensoep, dus die
hebben we in een pan op de houtkachel opgewarmd. En verder heel veel
waxinelichtjes, heel knus.
Zondagochtend konden we gelukkig weer douchen, heerlijk. De
pret was van korte duur, want kort daarna viel de stroom weer uit, en kwam er
geen water meer uit de kraan. De stroom doet het weer, maar water is er nog
steeds niet. Gelukkig hebben we flessen water voor thee en koffie, en hebben we
flessen grijs water in de kelder staan om in gevallen van nood de wc te kunnen
doorspoelen. En anders hebben we nog een zwembad waar op dit moment veel te
veel water in staat ;-)
In het bos staat een aantal bomen scheef, en een grote boom
is omgegaan. Maar dat is helemaal niet belangrijk. We leven nog! En het huis is
nog heel, ook niet onbelangrijk.
