Wereldberoemd in heel Portugal is O Verdadeiro Almanaque Borda d'Água, oftewel De Echte Waterkant Almanak. Je kunt het een beetje vergelijken met de Enkhuizer Almanak.
Voor een paar euro koop je er eentje. En dan ben je de trotse eigenaar van 6 blaadjes dun papier, met daarop 24 pagina's tekst. De lettertjes zijn zó klein dat ik die allang niet meer zonder leesbril kan lezen.
Maar wát een informatie staat erin! Het is bijna teveel om op te noemen. Per maand een overzicht van de zonsopkomsten en zonsondergangen, een spreekwoord, astrologische informatie, maanstanden. Ook krijg je per maand informatie over wat je in zowel groentetuin als siertuin kunt zaaien en planten, en welke boerderijdieren je moet inenten, scheren, castreren, etc.
Af en toe laten we uit Nederland wat spullen opsturen, en soms zit daar een kookblad bij. Altijd leuk om nieuwe ideeën op te doen, en nieuwe recepten te maken.
Toen we nog in Nederland woonden, viel ons niet echt op dat je in de supermarkt van alles kant-en-klaar, voorgewassen, voorgesneden, en gemengd kunt kopen. Uiteraard kost zo'n produkt behoorlijk meer dan zelf wassen, snijden en mengen, maar kennelijk is dat geen probleem voor winkelend Nederland want het aanbod wordt steeds groter.
Hier in Portugal is dat heel anders. Voorgesneden champignons en zakken slamix kun je nog wel krijgen, maar verder zul je toch echt zelf aan de slag moeten.
Ik werd daar weer meer geconfronteerd toen we deze week een Allerhande ontvingen (bedankt Marjolein!). Er staan allemaal lekkere winterse recepten in. Van het bladeren alleen al kreeg ik trek, maar ik kwam er al snel achter dat ik voor een aantal recepten eerst wat alternatieven moet bedenken voordat ik er mee aan de slag kan.
In een blogje in 2013 vertelde ik al eens over de zondagmiddag jazz cafés die we samen met Dirk en Lilian organiseren.
Het eerste jazz café dat we organiseerden was in februari 2013. Dat betekent dat deze maand een jaar bestaan. Vanmiddag is er weer een jazz café, en dan gaan we dat zeker vieren!
We zijn erg trots op dit resultaat. In een jaar tijd is er veel gebeurd: veel leuke muzikanten hebben opgetreden, en een paar dingen zijn al veranderd.
Mijn vorige blog ging over stroomstoringen. Toen ik het schreef wist ik nog niet dat er afgelopen zondag een flinke storm werd verwacht. Aan het begin van de middag kregen we de eerste stroomstoring, die duurde ongeveer een uur. Ik ben daarna meteen flink in de keuken aan de slag gegaan, want er kwamen die avond kennissen eten. En omdat onze supergeavanceerde gaskookplaat met elektrische aan-uit knop en ontsteking echt niet werkt als de stroom is uitgevallen, besloot ik dat het het beste was om alles vantevoren klaar te maken zodat het in geval van nood op de houtkachel opgewarmd kon worden.
In Nederland ben je eigenlijk best verwend. Stroom-, gas- of waterstoringen komen zelden voor. Bijna overal liggen de leidingen ondergronds, en het moet gek lopen wil daar iets mee gebeuren.
Een groot deel van de Portugese elektriciteitsleidingen loopt bovengronds, het zal niemand verbazen dat dat nogal storingsgevoelig is. We weten inmiddels dat als het stormt en/of onweert, het niet de vraag is óf de stroom gaat uitvallen, maar wanneer.
Bijvoorbeeld gisterochtend.
Tot ongeveer half december was het prima weer. Zonnetje, lekkere temperatuur overdag, precies zo'n winter die je in gedachten hebt als je in een warm land wil gaan wonen. Helaas kwam aan dat lekkere weer een eind. Het begon te regenen, en dat is het sindsdien blijven doen, met slechts af en toe een droge dag tussendoor.
We zeggen wel eens voor de grap dat we ooit voor de keuze Lapland of Portugal hebben gestaan. Nou, op dagen als deze zou ik willen dat we voor Lapland hadden gekozen. Dan weet je tenminste zeker dat het koud is en dat je tot je oren in de sneeuw staat!
Maar goed, hier komt ook vast weer een einde aan, dan wordt het droog en dan gaat de zon ook weer schijnen. Toch?
