Ik hoefde niet lang na te denken, ik bleef lekker thuis, ben veel te verknocht aan mijn bedje.
Geert hoefde ook niet lang na te denken, hij ging!
De wekker ging om kwart voor 1, kreun... Hij had afgesproken om Dirk en Lilian ergens buiten Caldas da Rainha te ontmoeten en met hen naar Lissabon te rijden. Wel zo gezellig, én handig want Dirk weet precies hoe je in de haven moet komen. Ze zijn op tijd aan boord geraakt, en de boot is uitgevaren. Niemand wist precies hoe laat de racers zouden finishen, er kon alleen een schatting worden gemaakt. Maar om een uur of 6 kwamen de eerste 2 boten in zicht, en de eerste die over de streep kwam was de Nederlandse Brunel boot. Dat was een beetje extra feest bij al die Nederlanders natuurlijk. Er zijn prachtige foto's van op de website van de Volvo Ocean Race, gemaakt vanuit de lucht, met als middelpunt natuurlijk de Brunel boot maar de Leão Holandês is daar nooit ver vandaan.
Ik kreeg hier helemaal niets van mee, ik sliep. En toen ik om een uur of 9 aan het ontbijt zat stond Eddy ineens op en liep naar de trap, dat doet hij altijd als hij een van ons hoort thuiskomen. En inderdaad, daar was Geert alweer. Hij was doodop, maar een hele mooie ervaring rijker.
Die slaap heeft hij trouwens in de loop van de dag in diverse etappes ingehaald, 't is een Franken hè ;-).
