We hebben mijn auto meegenomen naar Portugal, dat leek ons wel handig. Natuurlijk moet-ie dan gelegaliseerd worden, maar dat leek niet zo'n probleem. Inmiddels zijn we blij dat we daarvoor hulp hebben ingeschakeld, want je moet er niet aan denken dat je de hele papierwinkel in je eentje moet bestieren. Célia heeft haar beroep gemaakt van mensen helpen met het invoeren van hun auto, dus zij weet gelukkig aan welke touwtjes ze moet trekken. Of waar je een homologatieverklaring vandaan moet halen, want in Nederland kun je die niet meer krijgen omdat het volgens Europese regels niet meer nodig is om binnen Europa zo'n verklaring te overleggen. Helaas denkt Portugal daar anders over...
Célia's hulp voorkomt echter niet dat ik zelf bij diverse loketten in de rij moet staan voor verklaring zus-of-zo. Dat bleek gelukkig niet zo'n probleem, behalve bij de Segurança Social , oftwel de sociale dienst. Die mij een verklaring moeten geven dat ik daar geen schulden heb. Maar, het is me gisteren eindelijk gelukt de aanvraag in te dienen! Met een dag of 10-15 moet ik dan eindelijk de verklaring in huis hebben.
Wat gisteren ook op het programma stond was een technische keuring van de auto. Er werd heel serieus gekeken, er werd van alles gecontroleerd en nagekeken. Die meneer kon 'm niet goedkeuren want er zat geen gevarendriehoek in, het lampje van de kentekenplaat was kapot, en er zaten achter 2 verschillende banden onder de auto. Blijkbaar is het in Portugal verplicht dat er op 1 as 2 dezelfde banden zitten. We zijn dus maar meteen naar de autozaak gereden om alles te laten regelen, en vervolgens weer terug naar het keuringsstation, waar de auto werd goedgekeurd. Jippie! Weer een hobbel genomen in het legalisatieproces!
