Gras

Tot we in Portugal kwamen wonen hadden we nog nooit een grasveld gehad. Onze achtertuin in Nederland had best een redelijke afmeting, maar voor gras hadden we geen plek. Twee terrassen en verder alleen maar planten, er stonden er heel veel en ik wist altijd nog plek te verzinnen voor nóg een plantje.
In onze nieuwe tuin hebben we wat meer ruimte, dus kwam er gras, een gazon voor het huis en een gazon achter het huis. We hebben het 3 jaar geleden zelf gezaaid, en mengsel dat goed tegen droogte kan, en we hebben het echt de grond uit zitten kijken. Het groeide goed, en het werd steeds meer een geheel.

Van de tuinprogramma's die we ooit op tv zagen wisten we dat het onderhoud van een grasveld niet persé simpel hoef te zijn. Er kan van alles gebeuren, herinnerde ik me toen het vorig jaar steeds minder goed ging met de gazonnetjes. Het gras groeide niet, en er ontstonden kale stukken, waar allerlei onkruid dan zijn kans schoon zag. 

Een half uurtje googelen verder wist ik dat dit kon komen door zure grond, wat logisch lijkt als je gazon ooit (naald)bos is geweest. Er moest gestrooid gaan worden, met mest, kalk, stikstof. We hebben wat zakken korrels aangeschaft, en ik ben begonnen met maandelijks dan-weer-het-een-en-dan-weer-het-ander te strooien. Oplossen en inspoelen deed het wel, met al die regen afgelopen winter. Gelukkig is het niet voor niets, want het gras staat er goed bij. Mooi groen, de gaten zijn dichtgegroeid. En het groeit als kool, dus er moet regelmatig worden gemaaid; elke 2 weken maaien is eigenlijk te weinig. Maar dat geeft niet, want ik vind het niet erg om te doen. Beetje lichamelijke beweging, de boel knapt er van op, en het ruikt altijd zo lekker.
Dus ga ik gewoon door met maandelijks korrels strooien. Houdt me lekker bezig... ;-)