Ongeveer de eerste 20 jaar van mijn leven was ik een fanatiek nagelbijter. Ik vond altijd wel ergens een stukje nagel dat nodig afgebeten moest worden. En kon ik aan mijn vingers echt niks meer vinden, dan ging ik rustig door met mijn teennagels (toen kon ik dat nog...).
Maar ja, ik werd secretaresse, en het verhaal ging dat secretaresses de hele dag niets anders deden dan nagels vijlen en lakken. Maar er viel bij mij niks te vijlen en te lakken, en die afgekloven stompjes waren niet bepaald fraai, dus deed ik mijn best om te stoppen met nagelbijten. Het lukte me, maar ik viel weer in mijn oude gewoontes als ik ook maar een klein haaltje aan een nagel had.
In de loop der jaren leerde ik dat ook af, sterker nog: ik wilde lange nagels, het andere uiterste dus. Dat viel niet mee, ik had slappe nagels, en met al dat tuinieren en klussen wilde er ook nog wel eens eentje afscheuren. Geen punt, ik ging gewoon nagelverharder smeren. Chemische troep, het stinkt, je krijgt er tranen van in je ogen, en als je een wondje aan je vinger hebt doet het best pijn. Maar ja, wie mooi wil zijn en zo...
Na een weekendje werken op mijn volkstuin, bij voorkeur zonder handschoenen, zagen mijn nagels er niet meer uit. Dus zat ik op zondagavond de boel weer strak in de lak te zetten, zodat ik op maandag weer netjes op kantoor verscheen.
Hoe anders is dat tegenwoordig. Sinds onze emigratie heb ik geloof ik nog 2 keer mijn nagels gelakt. Mijn hele regiment toffe kleurtjes is teruggebracht tot 2, voor die enkele keer dat ik er zomers aan denk mijn teennagels te kleuren.
En of het komt door meer zon, meer buiten zijn, en/of nog iets anders, ik weet het niet, maar die vieze nagelverharder kon overboord. Mijn nagels zijn tegenwoordig heel stevig, en groeien als kool. Wat ik nooit voor mogelijk had gehouden, is dat ik nu zeker elke 2 weken mijn nagels moet knippen omdat ze anders te lang worden. Echt! Nou moet ik eerlijk bekennen dat lange nagels inmiddels niet meer zo gewenst zijn, veel te onhandig, dus heb ik ze een stuk korter dan een paar jaar geleden. Maar toch, nagels knippen, ik had het nooit verwacht!
