Appelig

Ik voel me vandaag een beetje appelig. Dat zit zo:

Op ons land stonden veel oude appelbomen, de meesten dood maar een aantal was nog in leven. Ik heb ze 2,5 jaar geleden behoorlijk gesnoeid, en was benieuwd of ze die behandeling zouden overleven. Twee van die bomen hebben er even over moeten nadenken, maar dit jaar hingen er behoorlijk wat appels in. Met vreetschade, dat wel, de vogels eten 3 happen en beginnen dan gewoon aan de volgende appel. Beetje jammer... Gelukkig bleven er nog genoeg appels over, en ze waren al rijp dus heb ik ze deze week allemaal geplukt.

Bij Casa Limão staat ook een mooie appelboom. Al een paar jaar niet gesnoeid, maar dat weerhield hem er niet van een flinke oogst te produceren. Hier gelukkig geen vreetgrage vogeltjes, dus de pluk resulteerde in een grote mand die tot de rand toe vol met appels zat.


Gisteren heb ik ijverig de beschadigde exemplaren van de gave gescheiden. De gave exemplaren liggen nu in de kelder, daar hebben we de komende maanden een flinke klus aan om op te eten.
Met de beschadigde exemplaren ben ik vanmorgen aan de slag gegaan. Alles geschild, het grootste gedeelte tot appelmoes verwerkt, en uiteraard staat er inmiddels een verse appeltaart af te koelen.

Mmm, ik denk dat we zometeen thee met appeltaart gaan nuttigen!