Grindberg

Gisteren is ons nieuwe klusje bezorgd: ruim 3 kuub grind, voor het pad rondom het grasveld.
Het ligt nu langs het bospad, dus er moeten nog wat wandelingetjes met een volle kruiwagen worden gemaakt naar de plaats van bestemming. Daar heeft Geert het pad al uitgegraven, en we hebben ook al 50 meter antiworteldoek in huis.
Nee, wij vervelen ons nog steeds niet!

Autobelasting

Omdat onze oude auto mankementen begon te vertonen, hebben we hem in september ingeruild.

We hadden hem zo’n 1,5 jaar daarvoor geïmporteerd, en dan treden er een aantal belangrijke regels in werking. Zoals dat je de auto binnen een jaar na invoering niet mag verkopen. Dat jaar was voorbij, dus dat kon geen belemmering meer zijn.

De daaropvolgende regel zegt dat je de auto in de 4 jaar daarna alleen kan verkopen als je de Imposto Sobre Veículos betaalt, zeg maar de Portugese BPM. Geen punt dachten wij, stuur de factuur maar en dan betalen we die. Helaas bleek dat een te Hollandse benadering van het probleem te zijn.

Want ongeveer een maand nadat we de auto hadden ingeruild, werden we gebeld door de dealer dat de nieuwe eigenaar onze oude auto niet op zijn naam kon laten zetten omdat wij de ISV nog niet hadden betaald. Dat blijk je dus eerst te moeten doen voordat je de auto verkoopt. Zelfs de dealer wist dit niet!

Omdat wij de weg in burocratisch Portugal nog steeds niet zo goed kennen (en dat willen we graag zo houden) hebben we diezelfde dag nog Célia ingeschakeld, de dame die ons heeft geholpen met het importeren van de auto. Zij weet precies wat er moet gebeuren in zo’n situatie, en zij is voortvarend aan de slag gegaan.

Nou is het in Portugal niet gebruikelijk dat dingen snel geregeld kunnen worden, maar 8 werkdagen later liet ze ons weten de belasting was betaald en de papierwinkel was geregeld, en dat de nieuwe eigenaar daarmee de auto op zijn naam kon gaan zetten.

Prettig dat ook dit weer is opgelost!

Bankje

Geert heeft een mooi bankje gemaakt. Nu hoeven we geen stoelen meer te slepen om van het winterzonnetje te kunnen genieten.

Bezoek Nederland

Vorige week waren we 4 dagen in Nederland, voor een kort bezoek aan familie en wat vrienden.

Ondanks dat we pas 2 jaar uit Nederland weg zijn, vielen ons tijdens het rondrijden een aantal dingen op. Toen we een jaar geleden in Nederland waren zagen we die nog niet, maar blijkbaar zijn we nu lang genoeg weg om het te kunnen zien.

Het eerste waren de “opgeheven vingertjes”, bijvoorbeeld langs de weg. Rij je te snel, dan flitst ogenblikkelijk een bord aan met de tekst U Rijdt Te Snel. Superirritant! Ja, we rijden te snel, maar dat maken we toch zeker zelf wel uit?

Ik denk dat als ze zo’n bord in Portugal zouden neerzetten het ding dezelfde dag nog tot schroot vermalen zou zijn.

Wat ook opvalt is hoe keurig alles is. Niet alleen tuinen, maar ook openbaar groen. Er ligt geen blaadje dwars, er staat geen sprietje verkeerd.

Ik herinnerde me ineens dat ik een aantal jaar geleden heb gelezen van iemand die een brief van de andere bewoners van zijn/haar straat met de klacht dat zijn/haar tuin veel te slordig was en niet aansloot bij de andere tuinen. Daar gaan je tanden toch van knarsen?

Dat is hier in Portugal wel anders. Alles wordt net zo lang gebruikt tot het echt niet meer kan, en dan laat je het gewoon op je erf liggen. Het verteert vanzelf, en zo niet dan toch. ;-)

Er zijn zeker huizen die keurig in de verf zitten, met een nette tuin vol met mooie bloemen, maar dat zijn vrijwel altijd huizen van buitenlanders. Geen Portugees met een tuin die erover peinst om bloemen in de tuin te zetten, echt niet, daar staat groente.

Grappig om dit nu ineens te zien, we hebben het meteen maar als Typisch Nederlands benoemd. Ben benieuwd wat er tijdens ons volgende bezoek allemaal opvalt!

Plop

Laat die kurken maar weer knallen, want vandaag is het precies 2 jaar geleden dat we in ons mooie huis gingen wonen. Plop!

Handdoeken

We hebben voor Casas Fruta heel veel nieuwe badhanddoeken gekocht. De helft hebben we inmiddels een nacht geweekt in koud water met azijn, en vervolgens koud gewassen. Een hele klus, maar het is het zeker waard. Nu de andere helft nog, het wachten is op droog en zonnig weer.

En omdat de oude handdoeken enigszins verkleurd maar verder nog goed zijn, hebben we ze gedoneerd aan de stichting "O Ninho da Tornada" in Fanadia. Deze stichting vangt mensen op die in de problemen zijn gekomen (huis kwijt, schulden, verslaving, etc.). Zij kunnen alle hulp goed gebruiken, en die hele grote stapel handdoeken is zeer welkom!