2 jaar

Het is vandaag precies 2 jaar geleden dat we in Portugal aankwamen. Dat is op zich nog maar kort, maar het voelt zo vertrouwd, alsof we hier al veel langer zijn!

Enne, ja, het was 2 jaar geleden op 28 oktober ook blauw en zonnig met een aangenaam temperatuurtje ;-)
Nachtvorst in NL? Brrr... moet er niet aan denken...

Jager

Gistermiddag werden we opgeschrikt door een geweerschot, heel dicht bij huis. Ik gaf meteen een schreeuw naar buiten, en rende vervolgens met onze verrekijker naar buiten. Er liep inmiddels een hond op ons terrein rond, op zoek naar de buit die zijn baas geschoten had. Toen wist ik meteen waar ik die vent ongeveer moest zoeken, en loerend met de verrekijker had ik hem al snel gevonden. Hij had zich verstopt achter een grote kastanjeboom, op hooguit 100 meter van ons huis. Hij wist natuurlijk ook wel dat hij fout zat, anders zou hij zich niet hebben verstopt. Ik heb geroepen dat hij veel te dicht bij het huis aan het schieten was (binnen een afstand van 250 meter tot een huis mag er niet geschoten worden), en dat hij moest opzouten. Hij bukte zich om de buit te pakken die z'n hond braaf had gebracht en ging er vandoor, de eikel!  

Vanmorgen ben ik gaan kijken op de plek waar de jager zich verstopte, en vond daar deze huls. Je zal maar een schot hagel krijgen van zo'n vent terwijl je nietsvermoedend in je tuin bezig bent!

Eucalyptus

Aan 3 kanten grenzen eucalyptusbossen aan ons terrein. Niet echt leuk, ze domineren het uitzicht behoorlijk. Vorig najaar en afgelopen voorjaar werd er flink gerooid om ons heen, en daar kregen we een leuk stuk uitzicht voor terug. Op een van die terreinen werd hard gewerkt, alle euca-stronken werden uitgegraven. De grond werd geploegd, en er werden stokjes in rijtjes gezet. Wij waren heel benieuwd wat er geplant zou worden, we hoopten heel erg dat er iets anders dan eucalyptus voor terug zou komen. Maar helaas... Het hele veld werd volgezet met nieuwe jonge euca's, en ondanks de droogte afgelopen zomer zijn ze aangeslagen en zelfs al behoorlijk gegroeid. Zo jammer!

Herfst

De dagen worden steeds korter, de temperatuur daalt, vandaag regent het stevig en er is meer van hetzelfde voorspeld. De lange broeken komen weer uit de kast, net als de sokken, en 's-avonds ook nog een vest. De houtkachel verwerkt weer braaf blokken hout, om de kou te weren. Binnenkort gaat de vloerverwarming ook weer aan. Witte wijn wordt ingeruild voor rode wijn, en we eten weer voornamelijk binnen. Overal schieten de paddenstoelen weer uit de grond. Eergisteren heb ik nog gezwommen, maar dat was denk ik voor het laatst dit jaar. Het water is nu zo fris, zelfs na een flink aantal baantjes wordt het niet meer lekker.
De herfst laat zich nu duidelijk aan alle kanten zien. Ach, het heeft ook weer z'n charmes, maar eerlijk gezegd was ik er nog niet aan toe om afscheid te nemen van de zomer!

Werk in uitvoering

We zijn nu echt vaart aan het maken met het schoonmaken van het bos. Al die bramen en gaspeldoorns worden heel irritant groot (en prikken des te harder). Maar het belangrijkste is natuurlijk dat al die lage begroeiing tussen de bomen nogal gevaarlijk is in geval van bosbrand, want het zorgt er voor dat de brand zich heel goed kan verspreiden. We hopen natuurlijk dat we het nooit meemaken, maar je weet wat ze zeggen: better safe than sorry! En het is ook gewoon erg leuk om te zien hoe de boel opknapt. Het grootste gedeelte hebben we gedaan, het duurt niet lang meer en dan is alles schoon, en kunnen we het makkelijk onderhouden met de zitmaaier.

Portugese ondernemers

Steun lokale ondernemers, vooral in tijden van crisis. Daar zijn wij helemaal voor, dus bestelden we eind augustus bij een bedrijfje hier in het dorp een hordeur voor onze slaapkamer. Het was toen nog vakantieperiode, de fabriek was gesloten, maar na de vakantie zou het materiaal worden besteld. De deur zou tussen 10 en 15 september worden geplaatst, zo werd ons verteld. Op 21 september hebben we maar ’s gevraagd hoe het met de levering zat. We kregen antwoord dat het materiaal binnen was, maar dat hij nog even langs moest komen om opnieuw te meten. Dan kon hij de deur in de werkplaats maken en hier komen installeren. Dus gaven we door wanneer we thuis waren. Helaas kwam er niemand langs op de aangegeven dagen, dus hebben we een aantal nieuwe dagen doorgegeven. Ook op die dagen kwam er niemand langs, noch kregen we bericht wanneer hij dan wel zou langskomen. Wel zagen we steeds het busje van het bedrijf langsrijden, maar hij reed altijd door.

Inmiddels zijn we ruim een maand verder, en nog altijd geen hordeur. Nou zijn wij best geduldig, maar er komt een keer een eind aan. We hebben hem een ultimatum gesteld: als hij niet voor een bepaalde datum langskomt annuleren we de bestelling.

We begrijpen het echt niet: dit land zit in een behoorlijke crisis, dus zou je denken dat als er geld verdiend kan worden men die kans met beide handen aangrijpt. Het zou natuurlijk zo kunnen zijn dat het met het bedrijf van deze meneer heel goed gaat, dus dat hij niet zit te wachten op dat ene deurtje van ons. We horen echter van meer mensen dezelfde ervaringen, met verschillende bedrijven. Het lijkt er op dat ze op zich wel geld willen verdienen, maar alleen als het hun goed uitkomt.

En onze hordeur? Het ultimatum is verstreken. We hebben de bestelling geannuleerd, en we gaan ‘m ergens anders bestellen. En nou maar hopen dat die wel binnen redelijke termijn willen leveren...