Ik weet het nog goed, toen wij in oktober 2010 van een heleboel mensen afscheid namen omdat we naar Portugal vertrokken. Iedereen was enthousiast, wenste ons succes, en zei dat we vooral contact zouden houden. Nou wist ik natuurlijk wel dat dat in de meeste gevallen niet zou gebeuren, zo gaat dat nou eenmaal. Maar op bijvoorbeeld sportclubs en kantoor had ik een aantal mensen ontmoet waarmee ik toch echt dacht veel meer te hebben dan het toevallig regelmatig op dezelfde plek te verblijven.
Noem me naïef, maar ik had me dus zwaar vergist. Na de eerste paar maanden nam de contactfrequentie af, totdat ik me bedacht dat ik voornamelijk degene was berichtjes stuurde waar dan vrijwel nooit op werd gereageerd. Eenrichtingsverkeer noemen ze dat... Toen ik me dat eenmaal realiseerde raakte het me wel, maar besloot ik ook direct dat ik er klaar mee was. Terugkijken heeft geen zin, genieten van wat je nu hebt en vooruit kijken is veel belangrijker!
Gelukkig zijn er ook uitzonderingen: een paar lieve mensen die heel trouw zijn, en waarmee ik nog regelmatig heel gezellig contact heb.
En ook heel belangrijk: hier in Portugal hebben we al heel wat leuke mensen leren kennen, met wie we al heel wat gezellige uurtjes hebben doorgebracht, en met wie we dat zeker zullen blijven doen!
