Naald in hooiberg

Gisteren merkte ik dat ik een oorbel kwijt was. Daar kreeg ik het behoorlijk benauwd van, want het zijn hele mooie die ik jaren geleden van Geert heb gekregen. Maar hoe lang was ik 'm al kwijt? Waar had ik 'm verloren? Tijdens het zwemmen misschien, of toen ik vrijdag na het bosmaaien mijn oordoppen afdeed?
We hebben ons suf gezocht: met een hark in het net gemaaide stukje bos geharkt, het zwembad gedregd, de auto gestofzuigd en de stofzuigerzak uitgepluisd, het doucheputje, de hele garage geveegd en in het bij elkaar geveegde stof gepeuterd. Je kan het zo gek niet bedenken, we hebben alles uit de kast gehaald. Maar helaas, de oorbel bleef zoek.
Ik had me er al een beetje bij neergelegd dat we 'm niet meer zouden terugvinden, maar gisteravond kwam mijn lief naar me toe met de oorbel in zijn hand. Hij had gewoon de hele dag op de grond naast de wc-pot gelegen... Ik ben erg blij dat-ie weer terug is!

Vrachtwagentje

We hebben niet zo'n heel grote auto, maar onze Fiat Punto laat zich niet kennen. We staan er steeds van te kijken wat er, met neergeklapte achterbank, allemaal in past. We hebben er al 's een stapelbed in vervoerd, nieuw uit de winkel dus nog keurig verdeeld in 3 dozen, maar toch. Als we gaan tuinieren bij Casas Fruta gaat de grasmaaier erin, een flink eind verlengsnoer, een strimmer, en dan nog een mand met allerlei los spul en de bijbehorende stelen. Ook geen punt voor ons Puntootje. Maar de grootste topprestatie levert-ie nu steeds op zaterdag. Vier volle manden wasgoed, stofzuiger, emmer, dweil, een emmer met schoonmaakspullen, nog een kratje met een boodschappenpakket, het past allemaal! Wat is-ie goed hè.

Mol

Gisteren liep er een paar keer een mol over het grasveld. Toen we een tijdje terug mollengangen in ons net ontkiemde grasveld hadden waren we er niet zo blij mee, maar nu we er voor het eerst eentje hebben gezien vinden we het eigenlijk een heel grappig, schattig klein beestje. Vooral die pootjes! Die zijn echt grappig. Ik kon met m'n camera heel dichtbij komen, want zo blind als een mol zag hij me toch niet. Hij scharrelde rond, duwde overal zijn neus laag tussen het gras, om zo de insecten ertussenuit te wurmen.
Toen hij eindelijk een duizendpootachtig ding had gevonden heeft het nog even geduurd voor hij 'm kon opeten, want hij zag steeds niet waar dat beest heen ging. De volgende duizendpoot bleek intussen tegen mijn been aan het opkruipen te zijn, dus die heb ik maar voor de mol z'n neus gezet. Hij had 'm eerst niet door, maar die duizendpoot zag de bui al hangen dus die ging er vandoor, en kroop zo over de mol z'n rug heen. Ik heb 'm daar weer afgevist en voor de mol z'n neus gezet. Het duurde even maar uiteindelijk heeft-ie die ook opgegeten.
We vinden 'm erg grappig, en als hij het gras-technisch niet al te bont maakt mag hij nog wel even blijven!

Plaag

Ik word niet goed. Alle plantjes in de groentetuin waren lekker aan het groeien, maar daar is een stokje voor gestoken. Iets heeft al het blad van de asperges opgegeten, ik heb al een paar coloradokevers uit de aubergineplanten gevist, en vandaag bleken m'n mooie palmkolen volledig kaalgevreten. Echt niet grappig! Ik heb nu maar wat netten gespannen, in de hoop dat de vretertjes daardoor worden tegengehouden, zodat de plantjes hopelijk weer gaan groeien.

Appelbomen

Op ons terrein hebben veel fruitbomen gestaan. Maar omdat er jaren niets aan gedaan is, was de hele boel verwaarloosd en het grootste deel van de fruitbomen was dood. Vlak nadat we de grond kochten hebben we het terrein laten schoonmaken, en is het grootste deel van de dode fruitbomen verwijderd. Maar er zijn er een aantal blijven staan, en een paar daarvan vertonen verbazingwekkend genoeg nog tekenen van leven. Afgelopen winter heb ik er een paar flink gesnoeid, en was erg benieuwd of ze nog iets zouden gaan doen. Het is leuk om te zien dat er nu volop nieuwe takken en bladeren aan die bomen groeien. En er hangt zelfs hier en daar een appeltje! Ik verwacht dit jaar geen topoogst, maar heb goede hoop voor volgende jaren.