Dirk Plaizier was de vader van mijn moeder, en dus mijn opa.
Hij werd in Hillegersberg geboren op 14 februari 1913,
vandaag precies 100 jaar geleden.
Helaas heeft hij veel te kort geleefd, hij
overleed in juli 1979.
Ik heb vele herinneringen aan mijn opa.
Vroeger stond er bij wandelpaden altijd een rond blauw bord
met daarop in wit getekend een man met een hoed op en een meisje aan zijn hand.
Opa droeg vaak een hoed, en ik had altijd zijn hand vast, dus het kon volgens
hem niet anders zijn dan dat wij samen op dat bord stonden. Je ziet die borden
haast niet meer, maar als ik er eens eentje zie moet ik altijd even aan hem
denken.
Opa heeft me leren lezen en rekenen. Toen we op school
breuken gingen leren kende ik dat allang, hij had het me met eindeloos geduld
geleerd.
Schaken leerde hij me ook, hoewel ik er nooit een kei in ben geworden.
Het laatste deel van zijn leven heb ik hem heel weinig
gezien. Onmin tussen ouders en grootouders zorgde ervoor dat ik een hele tijd
mijn opa en oma niet mocht zien. Dat gebeurde pas weer toen opa ongeneeslijk ziek
bleek en stervende was. De verloren tijd hebben we nooit meer kunnen inhalen.
Maar wat altijd blijft zijn de vele mooie en leuke herinneringen.
Valentijnsdag vandaag? Ik dacht het niet, het is mijn opa’s
geboortedag!
